Distimik bozukluğu olanlarda anksiyete ve depresif semptomların dağılımının belirlenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Distimik Bozuklukluğu olanlarda anksiyete ve depresif belirtilerin dağılımım ve şiddetini belirleyerek bozukluğun daha iyi tanınması, tedavisi ve takibine katkıda bulunmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: DSM-IV-TR'ye göre Distimik Bozukluk (DB) tanı kriterlerini karşılayan ve çalışma protokolüne uygun olan toplam 50 kişiden bir çalışma grubu oluşturulmuştur. Çalışmaya alınan tüm kişilere; sosyodemografik özellikler formu, Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D), Hamilton Anksiyete Derecelendirme Ölçeği (HAM-A) yarı yapılandırılmış psikiyatrik görüşmeyle doldurulmuştur. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 44.9±9.8'di. Kadın erkek oranı 41/9 (%82/%18) ile kadın hastalar çoğunluğu oluşturuyordu. Toplam HAM-D (15±3.13) orta derecede depresyonu gösterirken, toplam HAM-A (23±5.07) yüksek anksiyete düzeyini gösteriyordu. Toplam HAM-D ile toplam HAM-A arasındaki korelasyon Pearson korelasyon katsayısı ile değerlendirildi ve (r=0.678, p=0.000) olarak elde edildi. Toplamlar arasında aynı yönde anlamlı bir ilişki bulundu. Bu ilişki DB'lerdeki anksiyete belirtilerinin depresyonun şiddetim' arttırdığının göstergesiydi. HAM-D ve HAM-A'da semptomların cinsiyete göre dağılımı ki-kare testiyle karşılaştırıldı. Her iki cins arasında semptom dağılımı açısından anlamlı bir fark saptanmadı. Hastalarda en sık görülen depresif semptomlar: Depresif duygudurum %100, genel somatik semptomlar %98, psişik ve somatik anksiyete %98, ilgi kaybı %94. En sık görülen anksiyete semptomları ise gerilim duygusu %100, anksiyeteli mizaç %96, bellek zayıflığı %90, bitkinlik %86, gerilim baş ağrısı %78. Sonuç: Bu bulgular Distimik Bozukluktaki anksiyete belirtilerinin varlığının depresyonun varlığı ve şiddeti açısından çok önemli olduğunu göstermektedir.

Object: In this study, we aimed to find out the distribution and severity of anxiety and depressive symptoms in patients with Dysthimic Disorder for the better understanding of the nature, the treatment and the course of the disease. Method: 50 patients with dysthiamic disorder who fullfil the DSM IV-TR Dsythimic Disorder diagnostic criterions were enrolled to the study. All patients were applied sociodemographic form, Hamilton Depression Rating Scale (HAM-0), Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A) and semi-structured psychiatric interview scale. Results: The mean age of patients was 44.9±9.8 Female male ratio was 41 /9 (%82/% 18). Mean HORS scores (15±3.13) showed mild depression, mean HARS scores (23±5.07) showed high level of anxiety. Total HORS and HARS scores corelated with Pearson Corelation Coefficient and (r=0.678, p=0,000) was found. This suggests that anxiety symptoms aggrevates depression. Symptoms of HORS and HARS were not different in both sexes. Most frequent depression symptoms were: depressive mood %100, general somatic symptoms %98, psychic and somatic anxiety %98, loss of interest %94. Most frequent anxiety symptoms were: sense of restlessness %100, anxious mood %96, forgetfullness %90, fatique %86, tension headache %78. Conclusion: These findings shows that coexistence of anxiety syptoms exhibits great importance for the nature and the severity of depression in Dsythimic Disorder.