Ağır respiratuvar distres sendromlu bebeklerde ikinci doz surfaktanını erken uygunlanması

Abstract

Amaç: Respiratuvar distres sendromu (RDS) prematüre yenidoğan bebeklerde en sık görülen mortalite ve morbidite nedenidir. RDS tedavisinde surfaktanın mümkün olduğunca erken hatta proflaktik uygulanması önerilmektedir. Bir doz surfaktan yeterli olmaz ise 2. doz surfaktan uygutanması gerekmektedir. Standart uygulama 2. doz surfaktanın 1. doz surfaktandan 6 saat sonra uygulanmasıdır. Biz çalışmamızda standart uygulanan 2. doz surfaktan ile 1. doz surfaktandan 2 saat sonra uygulanan erken 2. doz surfaktanı tedaviye cevap ve komplikasyonlar açısından karşılaştırmayı planladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya katılma kriterleri bebeklerin 2 saatten küçük olması, 600 ile 2500 gram arasında olması, 24 ile 36 gestasyon haftası arasında olması, akciğer grafisinde RDS ile uyumlu bulguların olması ve parsiyel arteriet oksijen basıncım (PaOs) 70-80 mmHg arasında tutabilmek için ventilatör ayarlarında inspire edilen oksijen fraksiyonunun (Fi02) ]0.4 ve ortalama havayolu basıncının (MAP) 7 CmH20 üzerinde olması olarak planlandı. Majör konjenital anomali, hidrops fetalis, ağır pumoner hipoplazisi olan ya da yüksek frekanslı ventilatör ihtiyacı olan bebekler çalışmadan çıkarıldı. Bulgular ve Sonuç: Toplam 40 bebek çalışmaya alındı. Bebeklerin 20 tanesi erken 2. doz surfaktan uygulanan grupta, 20 tanesi standart 2. doz surfaktan uygulanan grupta idi. Onbir bebek 1000 gramın altında idi. Bu bebeklerin 6 tanesi erken 2. doz surfaktan uygulanan grupta, 5 tanesi standart 2. doz surfaktan uygulanan grupta bulunuyordu. Her iki grup arasında a/ADO2 oranında iyileşme, kompiikasyonlar, hastanede yatîş süresi açısından anlamlı bir farklılık saptanmadı. Hasta sayımızın az olması nedeni ile kesin bir yargıya varmak ve erken 2. doz surfaktanın daha etkili olup olmadığını değerlendirebilmek için daha geniş hasta grupları i!e çalışmalar yapılması uygun olacaktır. Aynı zamanda bu sonuç bize erken ikinci doz uygulamasının en azından standart tedavi kadar etkili olduğunu; ikinci doz sürfaktan tedavisinin 6 saat yerine 2 saat sonra da verilebileceğini göstermektedir.

Objective: RDS is the most frequent reason for mortality and morbidity in premature newborns. Surfactant should be applied as early as possible, and even prophylactic application is recommended. If one dosage surfactant is not enough second surfactant application is needed. In standard application, second dosage surfactant should be applied six hours later then the first one. In our study, we planned to compare the standard second dosage surfactant application with the early second dosage surfactant application, applied 2 hours later than first dosage, according to the response and complications. Method: The inclusion criteria for the study were as follows: babies should be less than 2 hours of age, should be between 600 and 2500 gram in weight, should be between 24 and 36 weeks of gestational age; their pulmonary graphies should meet RDS; in ventilatory settings, Fi02 needed to keep Pa02 between 70-80 mmHg should be >0.4, and MAP should be higher than 7 CmH20. Babies having major congenital anomalies, hydrops fetalis, heavy pulmonary hypoplasia and those needed high frequency ventilation dismissed from our study. Results and Conclusion: A total of 40 babies were chosen for the study. Twenty babies were in the early second dosage surfactant group and 20 were in the standard second dosage surfactant group. Eleven babies were less than 1000 gram in weight Six of these babies were in the early second dosage surfactant group and 5 of them were in the standard second dosage surfactant group. The characteristic features of the babies and the mothers in both groups were similar. At the end of the study, no significant differences were found between two groups in terms of oxygenisation (response) and complications. This shows that early second dosage surfactant applicationwas as effective as the standard second dosage surfactant application and it may be suggested that second dosage surfactant may be applied two hours (instead of six hours) later than first dosage. Because of having a low number of patients in this study it is hard to reach a definite conclusion. So, to have more definitive results, wide ranges of samples should be observed.