Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/33468
Title: Juvenile myelomonocytic leukemia in Turkey: A retrospective analysis of sixty-five patients
Other Titles: Türkiye’de juvenil Miyelomonositik lösemi: Altmış beş hastanın retrospektif analizi
Authors: Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Çocuk Hematoloji Anabilim Dalı.
Evim, Melike Sezgin
Baytan, Birol
Güneş, Adalet Meral
AAH-1452-2021
36337796600
6506622162
24072843300
Keywords: Hematology
Hematopoietic stem cell transplantation
Juvenile myelomonocytic leukemia
Turkey
Pediatric myelodysplastic syndromes
Bone-marrow-transplantation
Stem-cell transplantation
Ras mutations
CBL mutations
Working-group
Childhood
Children
Neurofibromatosis
Classification
Hematopoetik kök hücre nakli
Juvenil miyelomonositik lösemi
Türkiye
Issue Date: 27-Feb-2017
Publisher: Galenos Yayıncılık
Citation: Tüfekçi, Ö. vd. (2017). ''Juvenile myelomonocytic leukemia in Turkey: A retrospective analysis of sixty-five patients''. Turkish Journal of Hematology, 35(1), 27-34.
Abstract: Objective: This study aimed to define the status of juvenile myelomonocytic leukemia (JMML) patients in Turkey in terms of time of diagnosis, clinical characteristics, mutational studies, clinical course, and treatment strategies. Materials and Methods: Data including clinical and laboratory characteristics and treatment strategies of JMML patients were collected retrospectively from pediatric hematology-oncology centers in Turkey. Results: Sixty-five children with JMML diagnosed between 2002 and 2016 in 18 institutions throughout Turkey were enrolled in the study. The median age at diagnosis was 17 months (min-max: 2-117 months). Splenomegaly was present in 92% of patients at the time of diagnosis. The median white blood cell, monocyte, and platelet counts were 32.9x10(9)/L, 5.4x10(9)/L, and 58.3x10(9)/L, respectively. Monosomy 7 was present in 18% of patients. JMML mutational analysis was performed in 32 of 65 patients (49%) and PTPN11 was the most common mutation. Hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) could only be performed in 28 patients (44%), the majority being after the year 2012. The most frequent reason for not performing HSCT was the inability to find a suitable donor. The median time from diagnosis to HSCT was 9 months (min-max: 2-63 months). The 5-year cumulative survival rate was 33% and median estimated survival time was 30 +/- 17.4 months (95% CI: 0-64.1) for all patients. Survival time was significantly better in the HSCT group (log-rank p=0.019). Older age at diagnosis (>2 years), platelet count of less than 40x10(9)/L, and PTPN11 mutation were the factors significantly associated with shorter survival time. Conclusion: Although there has recently been improvement in terms of definitive diagnosis and HSCT in JMML patients, the overall results are not satisfactory and it is necessary to put more effort into this issue in Turkey.
Amaç: Türkiye’deki juvenil miyelomonositik lösemi (JMML) hastalarının durumunu, tanı zamanı, klinik özellikler, mutasyon çalışmaları, klinik gidiş ve tedavi stratejileri açısından ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: Ülkemizdeki pediatrik hematoloji ve onkoloji kliniklerinden veri istenerek, JMML tanısı ile takip ve tedavisi yapılan hastaların klinik ve laboratuvar bulguları geriye dönük olarak değerlendirildi. Bulgular: On sekiz merkezden, 2002-2016 tarihleri arasında JMML tanısı alan toplam 65 hasta çalışmaya dahil edildi. Ortanca tanı yaşı 17 ay idi (2-117 ay). Splenomegali tanıda %92 hastada vardı. Ortanca lökosit, monosit ve trombosit sayıları sırasıyla 32,9x109 /L, 5,4x109 /L ve 58,3x109 /L idi. Monozomi 7, %18 hastada saptanmıştı. JMML mutasyonları 32 hastada (%49) çalışılmış olup, en sık rastlanan mutasyon PTPN11 idi. Hematopoetik kök hücre nakli (HKHN) hastaların ancak %44’üne uygulanabilmiş olup, nakillerin büyük bir oranı 2012 yılından sonra yapılmıştı. Nakil yapılamamasının en sık nedeni uygun donör bulunamamasıydı. Tanı aldıktan nakile kadar geçen ortalama süre 9 ay (2-63 ay) olarak saptandı. Tüm hastalarda 5 yıllık kümülatif sağkalım oranı %33, ortanca tahmini yaşam süresi ise 30±17,4 ay (%95 CI: 0-64,1) olarak bulundu. Sağkalım süresi HKHN yapılan hastalarda anlamlı olarak daha uzundu (log-rank p=0,019). Tanıda 2 yaşın üstünde olmak, trombosit sayısının 40x109 /L’nin altında saptanması ve PTPN11 mutasyon varlığı yaşam süresini anlamlı olarak kısaltan faktörler olarak bulundu.Sonuç: Ülkemizde her ne kadar son dönemlerde JMML hastalarında kesin tanı ve HKHN açısından iyileşme kaydedilmiş olsa da genel sonuç tatminkar değildir ve bu konu ile ilgili daha fazla çaba göstermeye gerek vardır.
Description: Çalışmada 37 yazar bulunmaktadır. Bu yazarlardan sadece Bursa Uludağ Üniversitesi mensuplarinin girişleri yapılmiştır.
URI: https://doi.org/10.4274/tjh.2017.0021
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5843771/
http://hdl.handle.net/11452/33468
ISSN: 1300-7777
1308-5263
Appears in Collections:Scopus
TrDizin
Web of Science

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Evim_vd._2017.pdf794.19 kBAdobe PDFThumbnail
View/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons