Perkütan translüminal koroner anjiyoplasti ve stent uygulanan hastalarda restenoz gelişimine CRP, fibrinojen, interlökin-1ß, interlökin-6 ve TNF-α'nın etkileri

Abstract

Aterosklerotik lezyonların ve perkütan koroner revaskülarizasyon sonrası gelişen restenozun oluşum mekanizmasında "hasara karşı yanıt" olarak ortaya çıkan inflamatuvar sürecin rol oynayabileceğine ilişkin bulgular vardır. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Ana Bilim Dalı'nda yapılan bu çalışmada elektif PTKA ve stent uygulanan hastalarda işlem sonrası ve kontrol koroner anjiyografi öncesi inflamatuvar yanıtın saptanması amacıyla CRP, fibrinojen, IL-1ß, IL-6 ve TNF-α düzeyleri belirlendi ve bunların düzeyi ile anjiyografik restenoz riski arasında ilişki olup olmadığı araştırıldı. PTKA ve stent uygulanan, ortalama yaşları 55.54±0.98 olan 7'si kadın, 33'ü erkek toplam 40 hasta çalışmaya alındı ve tüm hastalara 3-6 ay ( ortalama 4.3 ay ) sonra kontrol koroner anjiyografi yapıldı. CRP düzeyleri ( restenoz grubunda, PTKA ve stent sonrası 0.98+0.07 mg/dl, kontrol koroner anjiyografi öncesi 2.82±0.90 mg/dl; p:0.009; restenoz olmayan grupta, PTKA ve stent sonrası 0.84±0.07 mg/dl, kontrol koroner anjiyografi öncesi 0.76±0.05 mg/dl; p:0.654 ) arasındaki fark restenoz açısından anlamlı bulundu. Fibrinojen düzeyleri ( restenoz grubunda, PTKA ve stent sonrası 3.67±1.32 mg/dl, kontrol koroner anjiyografi öncesi 5.01 ±1.53 mg/dl; p:0.034; restenoz olmayan grupta, PTKA ve stent sonrası 3.24±1.11 mg/dl, kontrol koroner anjiyografi öncesi 3.96+1.18 mg/dl; p:0.089 ) arasındaki fark restenoz açısından anlamlıydı. IL-1b düzeyleri ( restenoz grubunda, PTKA ve stent sonrası 120+11 pg/ml, kontrol koroner anjiyografi öncesi 171+18 pg/ml; p<0.001; restenoz olmayan grupta, PTKA ve stent sonrası 126+14 pg/ml, kontrol koroner anjiyografi öncesi 139+.15 pg/ml; p:0.075 ) arasındaki fark restenoz açısından anlamlı saptandı. IL-6 düzeyleri ( restenoz grubunda, PTKA ve stent sonrası 3.90+1.12 pg/ml, kontrol koroner anjiyografi öncesi 18.31 ±3.67 pg/ml; p:0.001; restenoz olmayan grupta, PTKA ve stent sonrası 3.82+1.13 pg/ml, kontrol koroner anjiyografi öncesi 6.51 ±1.97 pg/ml; p:0.867 ) ve TNF-α düzeyleri ( restenoz grubunda, PTKA ve stent sonrası 6.13+1.24 pg/ml, kontrol koroner anjiyografi öncesi 21.91±3.18 pg/ml; p<0.001; restenoz olmayan grupta, PTKA ve stent sonrası 3.26±0.88 pg/ml, kontrol koroner anjiyografi öncesi 5.16+1.17 pg/ml; p: 0.072 ) ile restenoz arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki saptandı. Bu çalışma ile PTKA ve stent uygulamasının hastalarda sistemik inflamatuvar yanıta neden olduğu saptanmış ve inflamatuvar yanıtın şiddeti ile restenoz gelişim riski arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bulgular restenoz gelişiminde inflamasyonun önemli ölçüde rol oynayabileceği düşüncesini desteklemektedir.

There are findings suggesting that inflammatory reaction as a response to injury may have pivotal role in pathogenetic mechanisms of atherosclerosis and restenosis after succesful PTCA. In our study, in patients who had applied elective PTCA and stent in Cardiology Department of Uludag University Medical School, plasma CRP, fibrinogen, IL-1 p, IL-6 ve TNF-α were determined in order to evaluate the inflammatory response after the procedure and before the control angiography and to find out whether the levels of these markers correlated with the angiographic restenosis or not. Patients who had applied PTCA and stent were enrolled to our study. A total of 40 cases were included with a mean age of 55.54±0.98 (7 female, 33 male). All patients had a control coronary angiography at 3-6 months ( with a mean of 4.3 months). The CRP levels in patients with restenosis after the PTCA and before thecontrol angiography were 0.98±0.07 mg/di and 2.82±0.90 mg/di; respectively (p:0.009). The CRP levels in patients without restenosis after PTCA and before thecontrol anjiography were 0.84±0.07 mg/di and 0. 76±0.05 mg/di; respectively(p:0.654). In patients with restenosis fibrinogen levels after the PTCA and before the control angiography were 3.67±1.32 mg/di and 5.01±1.53 mg/di; respectively (p:0.034). In patients without restenosis the fibrinogen levels were 3.24±1.11 mg/diand 3.96±1.18 mg/di after the PTCA and before the control angiography; respectively (p:0.089). The IL-113 levels in the restenosis group after the procedure and before thecontrol coronary angiography were 120±11 pg/ml and 171±18 pg/ml; respectively (p<0.001), while in the group without restenosis the levels were 126±14 pg/ml and139±15 pg/ml; respectively (p:0.075). IL-6 levels in the restenosis group after the PTCA and before the control angiography were 3.90±1.12 pg/ml and 18.31±3.67pg/ml, respectively (p:0.001 ); while in the group without restenosis the levels were 3.82±1.13 pg/ml and 6.51±1.97 pg/ml; respectively (p:0.867). The TNF-α. levels inthe restenosis group after the PTCA and before the control angiography were 6.13±1.24 pg/ml and 21.91 ±3.18 pg/ml; respectively (p<0.001 ). In the group without restenosis the TNF-α. levels were 3.26±0.88 pg/ml and 5.16±1.17 pg/ml; respectively (p: 0.072 ). In conclusion, CRP, fibrinogen, IL-1ß, IL-6 and TNF-a levels significantly correlated with restenosis.In our study, we showed that PTCA and coronary stenting caused a systemic inflammatory response and the degree of inflammatory response correlated with the risk of stent restenosis. These finding support the idea that inflammation may have an important role in development of restenosis.