Humerus diyafiz kırıklarında plaklı osteosentez ve konservatif tedavinin radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarının retrospektif olarak karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Konservatif ve plaklı osteosentez ile tedavi edilen humerus diyafiz kırıklarının fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarını retrospektif olarak inceleyerek literatür ile karşılaştırıp değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 2010-2022 yılları arasında kapalı humerus kırığı nedeniyle başvuran hastalardan 18 yaş ve üzerinde 86 hastadan 36’sıkonservatif tedavi olarak fonksiyonel ortez ile, 40 hasta ise plaklı osteosentez ile tedavi edilerek sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Takipleri yetersiz olan10 hasta çalışmadan çıkarıldı. Çalışmaya dahil edilen hastaların demografik verileri, AO sınıflamasına ve kırık bölgesine göre kırık tipleri, sigara içip içmemesi, radial sinir felci olanlar ve komplikasyonları kayıt edilmiştir. Hastaların uygulanan tedavi yöntemine göre radyolojik verilerde kaynama süresi, kaynama olup olmaması ve açılanmaları incelendi. Fonksiyonel değerlendirme için Stewart ve Hundley skorlama sistemi ve QuickDASH skorlama ölçeği uygulandı. Bulgular: Çalışmamızda yer alan 76 hastanın 48’i erkek, 28’i kadındı. Konservatif tedavi uygulanan hastaların yaş ortalaması 48,53 iken plaklı osteosentez yapılan hastaların yaş ortalaması 45,98 bulundu. AO sınıflamasına göre hastaların 29 tanesi Tip A (%38,7), 32 tanesi Tip B (%41,3) ve 15 tanesi Tip C (%20) olduğu görüldü. Kırıklar bölgelere gruplandırıldığında en çok orta diyafiz kırığı (%62,7) görüldü. Konservatif tedavi edilen 6 hastada(%16,7) , plaklı osteosentez ile tedavi edilen 2 hastada(%5) kaynamama gelişti. Özellikle C tipi kırıklarda kaynamama oranı %33,3 olarak diğer kırık tiplerine göre yüksek bulundu. Konservatif tedavi edilen hastaların %36,1 oranında 5° üzerinde açılanma vardı. Bu açılanma ile QuickDASH skoru arasında anlamlı ilişki bulunmadı. (p=0,25) Ortalama QuickDASH skoru konservatif tedavi uygulanan hastalarda 10,81 puan, plaklı osteosentez uygulanan hastalarda 7,23 puan olarak bulundu. Stewart-Hundley kriterlerine göre konservatif tedavi uygulanan hastaların %89’u mükemmel ve iyi, plaklı osteosentez yapılan hastaların ise%85’i mükemmel ve iyi olarak değerlendirildi. Radial sinir felci olan 5 hastada 4ay içinde tam iyileşme görülmüştür. Sonuç: Konservatif tedavide plaklı osteosentez tedavisine göre kaynama sorunlarının daha yüksek oranda görüldüğü, radial sinir felci olan kapalı kırıklarda belirtilen endikasyonlar dışında 4 ay sonunda beklenildiğinde sinir bulgularının geriye dönebileceği, dizilim bozukluklarının fonksiyonel sonucu etkilemediği, kaynama süresinin uzamasıyla QuickDASH skoru istatiksel olarak anlamlı şekilde arttığı ve plaklı osteosentez tedavinin konservatif tedaviye göre yüksek kaynama oranı ve hızlı fonksiyonel dönüş sağladığı görüşüne varılmıştır.

Objective: We aimed to retrospectively examine the functional and radiological results of humeral diaphyseal fractures treated with conservative and plated osteosynthesis and compare them with the literature. Materials and Methods: Between 2010-2022, 36 of 86 patients who are aged over 18 years and diagnosed with closed humeral fractures were treated conservatively with functional orthosis. Plate osteosynthesis applied to 40 patients. 10 patients with insufficient follow-up were excluded from the study. The results were evaluated retrospectively. Demographic data of the patients, fracture types according to AO classification and fracture site, smoking status, patients with radial nerve palsy and their complications were recorded. According to the treatment method applied, the duration of union, presence of union, and angulations of the patients were examined. Stewart and Hundley scoring system and QuickDASH scoring scale were used for functional evaluation. Results: Of the 76 patients in our study, 48 were male and 28 were female. While the mean age of the patients who had conservative treatment was 48.53, the mean age of the patients who had osteosynthesis with plate was 45.98. According to the AO classification, 29 of the patients were Type A (38.7%), 32 of them were Type B (41.3%), and 15 of them were Type C (20%). When the fractures were grouped into regions, middle diaphyseal fractures were the most common (62.7%). 6 patients (16.7%) who were treated conservatively and in 2 patients (5%) who were treated with osteosynthesis with plaque had nonunion. Especially the rate of nonunion was found 33.3% in C type fractures was higher than other fracture types. There was an angulation of more than 5° in 36.1% of the conservatively treated patients. No significant correlation was found between angulation and QuickDASH score. (p=0.25) The mean QuickDASH score was found 10.81 points in patients who were treated conservatively and 7.23 points in patients who had plate osteosynthesis. According to the Stewart-Hundley criteria, 89% of the patients who received conservative treatment were evaluated as excellent and good, and 85% of the patients who had plate osteosynthesis were evaluated as excellent and good. Complete recovery was observed in 5 patients with radial nerve palsy within 4 months. Conclusion: Union problems are seen at a higher rate in conservative treatment compared to plate osteosynthesis treatment, nerve findings can return after 4 months, except for the indications stated in closed fractures with radial nerve palsy, malalignment does not affect the functional result, statistically QuickDASH score increases significantly with the prolongation of the union time. It was concluded that osteosynthesis and plated osteosynthesis treatment provided higher union rate and faster functional return compared to conservative treatment.