Huzurevinde yaşayan 60 yaş ve üzeri kadınlarda osteoporoz risk etmenleri osteoporoza bağlı vertebral kırık sıklığı ve bunların yaşam kalitesi üzerine etkisi

Abstract

Çalışmanın amacı, huzurevinde yaşayan yaşlı kadınlarda, osteoporoza bağlı vertebral kırık sıklığı ve bunun yaşam kalitesine etkisini değerlendirmek, ayrıca osteoporoz risk etmenlerinin vertebral kırıklarla olan ilişkilerini incelemektir. Çalışmaya, Bursa Huzurevi'nde yaşayan ve yaş ortalaması 79.1 ± 7.7 yıl olan 50 kadın alındı. Tüm olgular osteoporoz risk etmenleri açısından sorgulandı ve Nottingham Sağlık Profili (NSP) ile değerlendirildi. Olguların Kemik Mineral Yoğunluğu (KMY) Dual Enerji X ray Absorbsiyometre (DEXA) ile ölçüldü, torakal, lumbosakral yan grafileri çekildi. Ayrıca serum Ca, parathormon, kalsitonin, kalsitriol ve 24 saatlik idrarda Ca düzeyleri ölçüldü. Semikantitatif yöntem kullanılarak vertebral kırıklar değerlendirildi. Kırığı olan ve olmayan olgular NSP, KMY, laboratuvar parametreleri ve osteoporoz risk etmenleri açısından karşılaştırıldı. Ayrıca genç ve ileri yaşlı olgular vertebral kırık, NSP ve KMY açısından karşılaştırıldı. Olguların %80'inde vertebral kırık olduğu, kırığı olan olguların lomber KMY'nun kırığı olmayanlara göre daha düşük olduğu, ayrıca kapalı giyim, güneşten yararlanamama, sedanter yaşam oranının vertebral kırığı olan olgularda daha yüksek olduğu görüldü. Grade 3 kırığı olan olguların kalça KMY'nun grade 1 ve grade 2 kırığı olan olgulardan daha düşük olduğu bulundu. Vücut Kitle İndeksinin lomber ve kalça KMY ile pozitif, yaşın kalça KMY ve NSP ağrı, fiziksel aktivite, yorgunluk, emosyonel reaksiyonlar alt boyutları ile negatif ilişki gösterdiği, ileri yaşlı grupta NSP fiziksel aktivite skorunun genç yaşlı gruba göre daha yüksek olduğu saptandı. Sonuç olarak, huzurevinde yaşayan yaşlı kadınlarda saptadığımız yüksek kırık prevalansı, bununla ilişkili risk etmenleri ve yaşla birlikte azalan yaşam kalitesi verilerinin yaşlılarda yapılacak daha geniş epidemiyolojik çalışmalara yol gösterebileceği, bu hastalarda osteoporozun önlenmesi ve tedavisine katkı sağlayabileceği kanısındayız.

This study was designed in order to investigate the osteoporotic vertebral fracture prevalance and its influence on quality of life in elderly women living in a local nursing home. Fifty women living in Bursa Nursing Home with a mean age of 79.1 ± 7.7 years were included in the study. All patients were interviewed for osteoporosis risk factors using a questionnaire, and evaluated by Nottingham Health Profile (NHP). Bone mineral density (BMD) was measured by Dual Energy X-Ray Absorbtiometry (DEXA) and lateral lumbosacral x-rays were taken. Serum Ca, parathormone, calcitonin, calcitriol and 24 hour urinary Ca levels were measured. Vertebral fractures were assessed using a semiquantitative method. Subjects with and without fractures were then compared for NHP, BMD, laboratory parameters and osteoporosis risk factors. Young elderly and old elderly subjects were further compared for vertebral fracture prevalance, NHP and BMD. Vertebral fractures were present in 80% of the subjects. Lumbar BMD was found to be lower in those with fractures. Covered clothing style, inadequate sun exposure, sedantary life style were found to be significantly higher in subjects with vertebral fracture. BMD of subjects with grade 3 fracture was found to be significantly lower than those with grade 1 or 2 fractures. Body mass index was positively correlated with lumbar and hip BMD; age was correlated with hip BMD and NHP pain, physical activity, fatigue, emotional reactions subscales; NHP physical activity score was significantly higher in the old elderly group. In conclusion, this study demonstrated certain risk factors associated with a high prevalance of vertebral fractures, also decreasing quality of life by increasing age, in elderly women living in a local nursing home. We believe that these findings may provide an insight for larger epidemiological studies as well as contribute to osteoporosis prevention and treatment efforts in this high risk population.