Bu öğeden alıntı yapmak, öğeye bağlanmak için bu tanımlayıcıyı kullanınız:
http://hdl.handle.net/11452/34851
Başlık: | Primer beyin tümörlerinde radyoterapi ile eş zamanlı fotemustin uygulamasının etkinliğinin değerlendirilmesi |
Diğer Başlıklar: | Evaluation of effects of fotemustin combination with radiotherapy on primary brain tumors |
Yazarlar: | Engin, Kayıhan Kayışoğulları, Umut Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı. |
Anahtar kelimeler: | Primer beyin tümörü Radyoterapi Fotemustin Primary brain tumors Radiotherapy and fotemustine |
Yayın Tarihi: | 2003 |
Yayıncı: | Uludağ Üniversitesi |
Atıf: | Kayışoğulları, U. (2003). Primer beyin tümörlerinde radyoterapi ile eş zamanlı fotemustin uygulamasının etkinliğinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi. |
Özet: | Bu prospektif çalışmanın amacı, primer beyin tümörlü hastalarda RT ile eşzamanlı fotemustin uygulamasının etkinliğini ve sağkalımı etkileyen prognostik faktörleri değerlendirmektir. Uludağ Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı'nda Aralık 1999-Şubat 2003 arasında tedavi edilen 22 olgu çalışmaya dahil edildi. Olguların ortanca yaşı 62 (23-71), E/K oranı 15/7 idi. Olguların 20'si glioblastoma multiforme, 2'si anaplastik astrositom tanısı almıştı. Radyoterapi; günlük 2 Gy'lik dozlarla haftada 5 fraksiyonda toplam 60 Gy olarak uygulandı. Fotemustin; 100 mg/m2 dozlarla, radyoterapinin başlangıcından itibaren haftada bir olmak üzere ardışık 3 hafta verildi. Beş haftalık dinlenme periyodunu takiben her 3 haftada bir olmak üzere toksisite ya da progresyon gelişinceye dek uygulandı. Ortanca fotemustin dozu 500 mg/m2 (200-900) oldu. Sağkalım analizinde Kaplan-Meier yöntemi kullanıldı. Yaş, cinsiyet, performans durumu, cerrahi tipi, nörolojik defisit varlığı, cerrahi-RT intervali, kür sayısı ve yanıt oranlarının sağkalım üzerinde etkisi değerlendirildi. Yanıt değerlendirmesi; RT bitiminden itibaren 6. haftada ve daha sonra 3 ayda bir radyolojik (MRI), klinik ve nörolojik muayene ile yapıldı. Ana toksisite olguların %82'sinde grad 3-4 oranında görülen trombositopeni ve lökopeni oldu. Olguların izlem süresi 11 ay (1-19.5) olup, ortanca genel sağkalım 13.5 ay (3-21.5) olarak bulundu. Objektif yanıt oranı 12 olguda (%55) sağlandı ve ortanca progresyon zamanı 5 ay (1-20) oldu. Objektif yanıtlı hastaların progresyonsuz sağkalımının daha iyi olduğu görüldü (p:0,0001). Tedavi sonrası 6. hafta ve 3. aydaki objektif yanıt oranları ile kür sayısının progresyonsuz sağkalımla ilişkili olduğu görüldü (p=0.008, p=0.04). Primer beyin tümörlerinde; fotemustin ve RT kombinasyonunun iyi tolere edildiğini ve progresyonsuz sağkalımı arttırdığını söyleyebiliriz. The aim of this prospective study was to evaluate efficiacy of treatment and prognostic factors influencing survival in patients with supratentorial malignant gliomas treated with fotemustine combination with radiotherapy. The study group included 22 patients treated at the Department of Radiation Oncology, Faculty of Medicine, Uludag University between December 1999 and February 2003. Median age was 62 years (range 23-71) and male/female ratio was 15/7 including glioblastoma multiforme (n:20) and anaplastic astrocytomas (n:2). Radiotherapy was delivered of 2 Gy daily, five fractions a week for a total dose of 60 Gy. Fotemustine was given intravenously at the dose of 100 mg/m2 weekly for 3 consecutive weeks beginning of radiotherapy followed by a 5 week rest period. Maintenance treatment consisted of one infusion every 3 weeks until emergence of toxic effects or progressive diseases. Median dose of fotemustine was 500 mg/m2 (range 200-900). Survival curves were analyzed by the Kaplan-Meier method. The influence of age, sex, performance status, surgery, presence of neurological deficit, interval between operation and RT, number of cycles and response rates on survival was studied. The evaluation of treatment response was based on MRI taken with 6 weeks after radiotherapy was completed and then done at 3 month intervals with radiological, clinical and neurological examinations. Hematological toxicity was mostly observed (thrombocytopenia and leucopenia) with grade Ill or IV toxicity in 82% of cases. The follow-up time was 11 months (range 1-19,5) with the median overall survival of 13,5 months (range 3-21,5). Twelve objective responses (55%) with a median time without progression of 5 months (1-20) were observed. Patients with objective response had better progression-free survival (p=0.0001). Progression-free survival was correlated with number of cycles and objective response at 6. week and third months after treatment (p=0.008 and p=0.04). This combination was well tolerated increasing progression-free survival in the treatment of primary brain tumors. |
URI: | http://hdl.handle.net/11452/34851 |
Koleksiyonlarda Görünür: | Tıpta Uzmanlık / Specialization in Medicine |
Bu öğenin dosyaları:
Dosya | Açıklama | Boyut | Biçim | |
---|---|---|---|---|
UZM_00641.pdf A kadar 2099-12-31 | 521.62 kB | Adobe PDF | Göster/Aç Bir kopya isteyin |
Bu öğe kapsamında lisanslı Creative Commons License