Nozokomiyal diyarelerde clostridium difficile insidansı ve moleküler epidemiyolojisi

Abstract

Nozokomiyal diyareler hastane enfeksiyonlarının önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Clostridium difficile, nozokomiyal diyarenin en yaygın sebebidir. Bu çalışmada, hastanemize yatırılan ve nozokomiyal diyare gelişen erişkin hastalarda; C.difficile'nin rolünü (1000 başvuruya nozokomiyal diyare insidansı, 1000 başvuruya Clostridium difficile ile ilişkili diyare (CDİD) insidansını) belirlemeyi, epidemiyolojik karakterini ortaya çıkarmayı ve CDİD gelişimi için risk faktörlerini belirlemeyi amaçladık. Çalışmaya, 44 nozokomiyal diyareli hasta ve 83 kontrol hastası alındı. 20 olguda (%45) CDİD saptandı. Hastaların 17'sinde (%39) dışkıda C.difficile toksin A+B pozitif idi ve 6 'sında (%14) kültürde C.difficile üredi. 3 hastada (%7) hem toksin pozitifliği, hem de dışkıda üreme saptandı. Olgularımızda yatan 1000 hasta sayısına nozokomiyal diyare oranı % 0.5, CDİD oranı % 0.2 şeklinde bulundu. Nozokomiyal diyareli olgularda, kontrollere göre kemoterapötik kullanım oranı anlamlı olarak yüksek bulundu. CDİD 'li olgularda ise, yatış öncesi poliklinikten antibiyotik kullanımı ve klinikte ishal başlamadan önceki antibiyotik kullanım oranları, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Alınan çevre kültürlerinden C.difficile izole edilemedi. Arbitrarily primed polimeraz zincir reaksiyonu (AP-PZR) yöntemi ile kültürde üreme olan 6 suşun farklı genotipler olduğu belirlendi. Sonuç olarak bu çalışmada C.difficile'nin hastanemizde gelişen nozokomiyal diyarelerde önemli bir etken olduğu saptanmıştır.

Nosocomial diarrhea is very important part of nosocomial infections. Clostridium difficile is a common cause of nosocomial diarrhea. In this study we aimed to invastigate the role of C.difficile in nosocomial diarrhea, the incidence of nosocomial diarrhea and C.difficile associated diarrhea (CDAD) for 1000 hospital admission and the epidemiological characteristics and to detect risk factors for the development of nosocomial diarrhea and CDAD in our hospital. 44 patients with nosocomial diarrhea and 83 patients without diarrhea as a control group was included to the study. C.difficile was found to be etiologic agent in 20 patients with nosocomial diarrhea. Of the 20 patients with CDAD, 17 (39%) had positive stool C.difficile toxin A+B test, 3(7%) had positive both stool C.difficile toxin A+B and culture for C.difficile and 6 (14%) had positive for only culture for C.difficile. Nosocomial diarrhea incidence was found to be 5 and CDAD incidence was found to be 2 for 1000 admissions in our study. Usage of the chemotherapeutic agents was found to be significantly higher than control group after the admission. Previous antibiotic usage in outpatient clinic before admission and antibiotic usage between the admission and initiation of COAD was found to be significantly higher in COAD than control group. No C.difficile isolation was performed from cultures obtained from environment. The six C.difficile isolates which were isolated from the our patients were different according to genotypes performed by AP-PCR. In conclusion, Clostridium difficile was found to be common etiologic agent in nosocomial diarrhea in our hospital.