Kardiyovasküler hastalarda antitrombositik tedaviye yanıtın optik agregometre ve PFA-100 ile incelenmesi

Abstract

Kardiyovasküler hastalarda primer ve sekonder koruma amacıyla kullanılan aspirin ve ADP reseptör antagonistleri gibi antitrombositik ilaçların ciddi vasküler olayları anlamlı olarak azalttığı bir çok klinik çalışma ile gösterilmiştir. Biz bu antitrombositik ilaçların trombositler üzerindeki etkilerini optik agregometre ve PFA-100 ile değerlendirdik ve antitrombositik tedaviye karşı bireysel farklılıkların olup olmadığını araştırdık. En az 6 aydan beri düzenli olarak 100 mg/gün aspirin (Aspirin grubu, n=37), 500 mg/gün tiklopidin (TİK) veya 75 mg/gün klopidogrel (KLO) (TİK/KLO grubu, n=18) veya kombine antitrombositik tedavi kullanan (Aspirin+TİK/KLO grubu, n=10) 65 stabil kardiyovasküler hastayı, kardiyoloji polikliniği tarafından aspirin başlanması uygun görülen 12 hastayı (tedavi başlamadan önce ve tedavi sonrası) ve 22 sağlıklı gönüllüyü değerlendirdik. Optik agregometrede ADP, kollajen (COL) ve epinefrine (EPİ) karşı meydana gelen % maksimum agregasyon cevaplarını ve maksimum agregasyona ulaşma sürelerini ve PFA-100 ile Kollajen/Epinefrin (Col/Epi) ve Kollajen/ADP (Col/ADP) kartuşlarında kapanma zamanlarını (KZ) saptadık. Optik agregometreye göre aspirinin özellikle EPİ ve COL'e karşı, TİK/KLO'in ise esas olarak ADP'ye karşı olan agregasyonu düşürdüğü gözlendi. Kombine ilaç grubunda en düşük maksimum agregasyon yanıtları alındı. Antitrombositik ilaç kullanımı anlamlı olarak ADP ve COL'e karşı olan maksimum agregasyona ulaşma süresini kısalttı. PFA-100'de aspirin kullanımı Col/Epi kartuşu KZ'nı uzatırken ADP reseptör antagonistleri her iki kartuş KZ'na da etki göstermedi. Optik agregometrede 3 uyarıcı ajan ve PFA-100'de Col/Epi kartuşu esas alınarak toplam 4 parametreden en az ikisine göre aspirin direnci sıklığı %13,5 olarak bulundu. TİK/KLO grubunda bir hastada tedavinin trombositler üzerinde etkisiz olduğu gözlendi. Aspirine yeni başlanan grupta tedavi öncesi değerlerin kontrol ile tedavi sonrası değerlerin aspirin grubuyla benzerlik gösterdiği saptandı. Aspirine yeni başlanan grupta 4 hastanın ilk değerlerine göre epinefrine cevapsız olduğu bulundu. Sonuç olarak antitrombositik tedaviye karşı cevabın her hastada benzer olmadığını gösterdik. Bu nedenle antitrombositik tedavinin yeterliliğinin mutlaka her hasta için değerlendirilmesi ve tedavinin bu sonuçlara göre yönlendirilmesi gerektiğini düşündük.

It has been shown in many clinical studies that, antiplatelet drugs such as aspirin and ADP receptor antagonists, which are used for primary and secondary prophylaxis in cardiovascular patients significantly decrease severe vascular events. We evaluated the effects of these antiplatelet drugs on platelets by optical aggregation and PFA-100 and investigated the presence of individual differences to antiplatelet therapy. We evaluated 65 stable cardiovascular patients, who have been taking regularly 100 mg/dayaspirin (Aspirin group, n=37), 500 mg/day ticlopidine (TIC) or 75 mg/day clopidogrel (CLO) (TIC/CLO group, n=18) or combined antiplatelet therapy (Aspirin + TIC/CLO group, n=10) for at least 6 months, 12 outpatients who have been recently prescribed aspirin by the cardiology department (before and after the therapy) and 22 healthy volunteers. By optical aggregation, we determined the maximum aggregation response % to ADP, collagen (COL) and epinephrine (EPI) and the duration of maximum aggregation, and by PFA-100 we determined the closure times (CT) in collagen/epinephrine (Col/Epi) and collagen/ADP (Col/ADP) cartridges. By optical aggregation,aspirin decreased the aggregation particularly to EPI and COL, and TIC/CLOdecreased the aggregation mainly to ADP. The lowest maximum aggregation responses were obtained in combined antiplatelet therapy group. Antiplatelet therapy significantly decreased the duration of maximum aggregation to ADP and COL. In PFA-100, aspirin extended the CT in Col/Epi cartridge, while ADP receptor antagonists were ineffective in both cartridges' CT. Based on 3 stimulating agents in optical aggregation and on Col/Epi cartridge in PFA-100, incidence of aspirin resistance was found to be 13,5 %, according to at least two of a total of 4 parameters. The therapy was observed to be ineffective on platelets in one patient in TIC/CLO group. Premedication values were similar to the control group and postmedication values were similar to the aspirin group, in patients who have recently been prescribed aspirin. In this group, 4 patients were considered to be nonresponsive to epinephrine, with respect to their previous values. As a result, we showed that the response to antiplatelet therapy is not similar in all patients. Therefore, we suggest that the adequacy of the antiplatelet therapy should be evaluated individually for each patient and directed according to these data.