Türkiye koyun ıslahı stratejisi

Abstract

Türkiye’de ulusal anlamda bilim ve teknoloji politikalarının olmayışı, izlenen politikaların merkezsiz ve denetimsiz olmasına neden olmuştur. Bu durum, Tarımsal Araştırma-Geliştirme (ARGE) alanının bir bölümü olan Zootekni Alanı’na da yansımıştır. Bu bağlamda sığır türünün gerek desteklemeler, gerekse AR-GE etkinliklerinde gerektiğinden daha yüksek düzeyde öne çıkarıldığı gözlemlenmektedir (kaldı ki, burada da desteklemelerin ağırlıklı olarak dev sığırcılık işletmelerine yöneltildiği, küçük ve orta ölçekli işletmelerin ihmal edildiği bilinmektedir). Bütün bunların sonucu olarak koyunda verimlilik artırılamadığı için koyun sayısının azalmasıyla kırmızı et ve koyun sütü üretimi ile deri sayısında önemli düşüşler yaşanmaktadır. Ulusal bilim ve teknoloji politikaları bağlamında Zootekni Alanındaki Ar-Ge etkinliklerinde koyunculuğa önem verilmesi kaçınılmaz bir zorunluluk olarak ortadadır.

Lack of national policies on science and technology caused that current policies become acentric and uncontrolled in Turkey. This situation includes also Zootechnics which is a branch of Agricultural Research and Development (R&D). In this context, it is observed that cattle species is supported much more than necessary levels in terms of either subsidies or R&D incentives (moreover we can observe that subsidies are directed to large-scale cattle farms rather than small-middle size farms). Consequently, we have experienced decreases in the leather numbers, sheep-milk and red meat production due to decreasing the numbers of sheep and productivity. In the context of national science and technology policies, it is inevitable that sheep breeding should be considered in the Zootechnics and R&D.