Parmenides ve Platon'da "Varolan"

Abstract

Bu çalışma, Parmenides ve Platon'un felsefelerinde "varolan" ve "varolmayan" kavramlarının, ne türden bir işleve sahip olduklarını incelemektedir. Buna göre Parmenides, "varolan"ın olduğundan, "varolmayan"ın ise olmadığından bir an bile şüphe etmez. Ancak Platon, sofistlerin neye dair konuştuklarını tanımlamak uğruna "varolmayan"ın bir anlamda var olduğunu ileri sürer. Bu yüzden Parmenides'in öğretisi ile karşı karşıya gelen Platon, büyük saygı duyduğu Parmenides'in öğretisini çürütme girişiminde bulunur. Bunu, "başka" ideasının aracılığı ile yapar. Girişiminde başarılı olduğunu düşünen Platon'a, bu yüzden felsefe tarihinde zaman zaman "baba katili" yakıştırması yapılmaktadır. Dolayısıyla bu çalışma ayrıca, bu türden bir yakıştırmanın yanlış olduğunu ve Platon'un yalnızca, Parmenides'in öğretisini ayrıntıladığını kanıtlamayı amaçlamaktadır.

This work investigates the functionality of "being" and "not-being" aspects which are found in the philosophy of Parmenides and Plato. Parmenides does not hesitate about the existence of the "being" and the absence of the "not-being". However, in order to define what the sophists talk about, Plato argues that "not-being" exists in some sense. Plato, who stands against the teachings of Parmenides now, despite his huge respect, tries to disprove them (Parmenides' teachings). He performs this through the other (idea). Plato is sometimes called as "the parricide" in the philosophy history due to thinking that he has succedded in his disprove trial. This work aims to prove that this naming is wrong and Plato only extends and details the teaching of Parmenides.