Türkiye'de tekstil ve hazır giyim sektöründe markalaşma ve ihracata etkileri

Abstract

Tekstil ve hazır giyim sektörü Türkiye’deki en önce kurulmuş en büyük sektördür. 1980’lerin ortalarında başlayan ihracata dayalı ekonomik politikalar sektörün gelişmesinde ana etken olmuştur. Bunun yanında ucuz işgücü maliyetleri, eğitilmiş insan gücü, yerli pamuk dahil ucuz hammadde temini, esnek üretim yapısı da sektörün gelişme performansını etkileyen diğer unsurlardır. Bununla birlikte gerek Türkiye’nin ana pazarlara olan co rafi yakınlı ı ile gelen ta ıma ucuzlu u, kısa zamanlı teslimat imkanları sektörü rakipleri kar ısında daha avantajlı duruma getirmiştir. Sektördeki bu gelişme 1990’lı yıllarda da devam etmiş ve bu gün itibarı ile toplam ihracatın %28’ini yapar hale gelmiştir. Bütün bunlara rağmen 2005 yılında kotaların kalkması ile sektör acımasız bir rekabet içine girmiş, özellikle ucuz değerli ürünlerde ve ucuz işçilikte Çin ve Hindistan gibi ülkelerle rekabet edemez hale gelmiştir. İşçilik ücretlerin yıldan yıla artmaya devam etmesi Türkiye’nin bu ülkeler kar ısında rekabetini zorla tırmaktadır. Buna ra men bu ülkeler gerek Türkiye’nin co rafi pozisyonu, üretim esnekliği ve tasarım gücü avantajları ile karşılaştırılamazlar. Moda marka yaratma süreci uzun dönemli bir süreç olmasına rağmen bu gün Türkiye tekstil ve hazır giyim sektörü markalaşmak istemektedir. Sektördeki uzmanların çoğu, değerli ürün yada marka yaratmak için sektördeki üreticiler, devlet ve üniversitelerin işbirliği içinde olmaları gerektiğinde hemfikirdir. Sektörün mutlaka üretim stratejilerini değiştirmesi gerekmektedir. Bu yeni stratejiler kısaca öyle olabilir. -- Fasona dayalı üretimin toplam tekstil ve hazır giyim içindeki payını azaltmak -- Basit / ucuz ürünlerin toplam sektördeki üretim payını azaltmak -- Orta ve yüksek kaliteli ürünlerin üretim payını artırmak -- Marka yaratmak ve ürünlerin bu markalar altında satılmasını saklamak Bu günün dünyasında rekabet günden güne zorlamaktadır. İnsanlar artık ürün satın almak yerine marka almayı tercih etmektedirler. Bu anlamda sektördeki işletmelerin tek hedefi markalaşmak olmalıdır. Bu araştırmada i letmelere yönelik tekstil ve hazır giyim sektöründe markala ma nasıl olmalıdır ortaya koymaya çalı tım. Araştırmanın ilk bölümünde marka, markalaşma kültürü ve stratejileri ortaya konmuştur. İkinci bölümde ise tekstil ve hazır giyim sektörünün Dünya’da ve Türkiye’de durumu, markala ma için sektörde yapılması gerekenler belirtilmiŞtir. Üçüncü bölümde ise tekstil ve hazır giyim sektöründe markalaşma koşulları nelerdir? nasıl olmalıdır adım adım incelenmiştir.

The textiles and apparels industry is the largest and one of the first established industries in Turkey. The export oriented economic policies of mid-1980s have been the main impetus in its development. Besides, low labor costs, a skilled workforce, cheap raw materials (including home grown cotton), high flexibility of the production type helped the Turkish textile and clothing industry’s solid performance. The country’s geographical position brought further advantages in terms of freight cost and delivery times compared with its competitors. Its growth performance outpaced the economy’s average growth rate in the 1990s. The industry has expanded rapidly since then, and become a major contributor today to the country and constitutes 28% of total export value. Despite the fact that Turkey faced intensified competition in textile and clothing industry after quota elimination in 2005 After quote elimination, countries like Chine and India have decisive advantage over Turkey in terms of low-valued production and labor cost. The cost of Turkish labor is rising years to years and making harder for Turkey to compete with those countries. Yet, they can not match up with Turkey’s production elasticity, design value, geographical position. Turkey’s garment industry now seeks to create more value – added products. For this reason Textile and apparel industry must create fashions and brands although this term will be in a long term process. Most industry experts agree that seeking to create more value – added fashions product and brands will require closer coordination between producers, the government and educational institutions. Turkey’ textile and apparel sector must change its production strategies. This new strategies can be; -- Reducing the share of subcontract production in total textile production -- Reducing the share of simple / ordinary products in total textile production, -- Maximizing the share of medium – high products in total textile production, -- Creating brands and selling garments under those brand name In today’s world, where the competition gets graver and graver, people are not buying products anymore, they are buying brands. Branding must be essential strategy of companies in textile and apparel industry. In this investigation I tried to present the way of branding for the companies in textile and clothing industry. First part of investigation contains brand and branding culture and strategies. Second part contains the conditions of textile and apparel industry in Turkey and the World and what needs to be done in Turkish textile and apparel sector for branding. I tried to present branding conditions and steps one by one for textile and clothing sector in third part.