Türkiye'nin Balkan ülkeleriyle ilişkilerinde yumuşak güç faktörü olarak Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı ve Yunus Emre Enstitüsü

Abstract

Soğuk Savaş'ın bitişi, yeni siyasi gelişmelere eş zamanlı olarak uluslararası ilişkiler disiplini içerisinde geleneksel teorilere karşı alternatif yaklaşımların yükselişe geçtiği bir dönemin başlangıcı olmuştur. Bu alternatif yaklaşımlar arasında Joseph Nye tarafından 1990'lı yıllarda kavramsallaştırılan ve geleneksel yaklaşımların göz ardı ettiği kültürün, ve siyasi değerlerin, cazibe ve gündemi yaratmanının önemini temel alan 'yumuşak güç' yaklaşımı şüphesiz ki çok önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmada yumuşak güç yaklaşımı çerçevesinde Türkiye'nin Balkanlara yönelik politikası analiz edilmiş ve bu kapsamda yumuşak gücün uygulayıcısı konumundaki Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı ve Yunus Emre Enstitüsü'nün faaliyetleri ve Türkiye'nin Balkan ülkeleriyle ilişkilerine etkileri incelenmiştir.

The end of Cold War opened a new era in which the rise of alternative approaches -opposing to the traditional theories- in international relations discipline coincided with the new political developments. Among these new approaches the 'soft power' concept, conceived by Joseph Nye in 1990's, keeps an important part in contemporary discussions as it founded on culture, political values, attractiveness and agenda setting in foreign policy that has been long ignored by traditional theories. In this thesis Türkey's Balkan policy analyzed in the context of soft power approach. With in this framework the operations of the Turkish Cooperation and Coordination Agency and Yunus Emre Enstitute and the effects they have on Turkey's relations with the Balkan countries examined.