Moleküler markır kullanarak bazı yerel soğan (Allium cepa L.) çeşitlerinde ve ıslah edilen saf hatlarda sitoplazmaların belirlenmesi

Abstract

Yemeklik soğanlarda (Allium cepa L.) ticari olarak hibrit tohum dünyada sitoplazmik-genik erkek kısırlık (CMS) kullanılarak üretilmektedir. Sitoplazmik-genik erkek kısırlık sisteminde ana hat olarak erkek kısır (S-msms), idameci hat olarak erkek fertil (N-msms) ve hibrit tohum üretiminde baba hat olarak kullanılacak erkek fertil (S- / N-MSMS) hatlara gerek duyulmaktadır. Klasik seleksiyon ve ıslah yöntemi ile erkek kısır ana hat ile erkek kısırlığın devamını sağlayan idameci baba hattın genetik özelliği bilinmeyen bir populasyondan veya melezleme yolu ile elde edilen ıslah hatlarından seçilebilmesi için altı ila sekiz yıl gerekmektedir. Bu gün soğanların sitoplazmasında (cpDNA ve mtDNA) bulunan farklılıklar ile fertil (N) ve steril (S) sitoplazmalar kolayca belirlenebilmektedir. Moleküler markır yöntemi ile sitoplazmaları belirlemek klasik yönteme göre daha kesin ve kısa sürede yapılabilmektedir. Moleküler markır ile sitoplazma belirlenerek, bir ıslahçı kolayca erkek kısır bireylerin oranını hesaplayabilir ve idameci bireyleri belirlemek için gerekli ıslah maliyetini önemli ölçüde azaltabilir. Bu araştırma ile yerel soğan populasyonları ile saf ıslah hatlarının sitoplazmaları belirlenmiştir. S-sitoplazmaya sahip bireyler arasından hibrit tohum üretimi için erkek kısır ana hat ile N-sitoplazmaya sahip bireylerin arasından da idameci hatların seçimi olasılığı belirlenmiştir. Bu araştırmada, Türkiye?de yerli hibrit soğan tohumu üretimi ve soğan tohumu ihtiyacının karşılanması için 10 adet ticari soğan popülasyonu (Bereket, Beyaz Bilek, Hazar, Kapıdağ Moru, Karbeyazı, Metan 88, MT 101, Seç, Seyhan ve Viktorya) ile 60 adet saf hat olmak üzere toplam 70 genotip, bitki materyali olarak kullanılmıştır. Toplam 70 genotipin cpDNA yönünden 54 tanesi S-, 16 tanesi N-; mtDNA yönünden 51 tanesi S-, 14 tanesi N- , 3 tanesi G- ve 2 tanesi de T-sitoplazmik yapıda oldukları tespit edilmişlerdir. Çalışmada kullanılan ticari çeşitlerden Bereket, Burgaz, Hazar, Karbeyazı, MT 101, Seç ve Viktorya çeşitlerinin sitoplazması S-tipi, Seyhan çeşidi ise T-tipi çıktığından bunlardan hibrit üretebilmek için N-sitoplazma tipinin geriye melezleme ile bu çeşitlere kazandırılması gereklidir. Beyaz Bilek ve Metan 88, N-sitoplazmik çıktıklarından erkek kısırlık için geriye melezleme ile S-sitoplazma gereklidir. G-sitoplazmik erkek kısırlık sistemi kullanılabilir. Islah hatları için ise aynı durum geçerli olmakla birlikte bunlardan 11037, 11039, 11041 ve 11043 kendileri için veya istenilen bir kaynak için erkek kısır ana, 11038 idameci ve 55 tanesi de hibrit tohum üretiminde tozlayıcı olarak kullanılabilir.

Cytoplasmic-genic male sterility (CMS) is used to produce commercial hybrid-onion (Allium cepa L.) seed in the world. Male sterile (S-msms) as a female line, male fertile (N-msms) as a maintainer line, and male fertile (S-/N-MSMS) as a pollinator line are required in the cytoplasmic-genic male sterility system for hybrid seed production. Presently it takes six to eight years to select male sterile female line and male sterile maintainer male line from an uncharacterized population or segregating family using classical selection and breeding methods. Today polymorphisms found in the cytoplasm (cpDNA and mtDNA) of onion can be readily used to identify normal (N) and sterile (S) cytoplasm. Identification of cytoplasms using molecular marker method can be carried out more accurately and in a shorter amount of time as compared to classical breeding methods. With molecular characterization of the cytoplasm, a breeder can determine the proportion of male sterile plants in populations and significantly reduces the investment required to identify individual maintainer plants. Cytoplasms in local commercial onion cultivars and breeding lines have been identified with this research. Probabilities of selecting male sterile female lines required to produce hybrid onion seed among S-cytoplasmic individuals and male fertile maintainer lines among N-cytoplasmic individuals were determined. Ten commercial onion cultivars (Bereket, Beyaz Bilek, Hazar, Kapıdağ Moru, Karbeyazı, Metan 88, MT 101, Seç, Seyhan, and Viktorya) and 60 inbreds totaling 70 genotypes were used as plant materials in this research for producing domestic hybrid seed and meeting hybrid onion seed demand in Turkey. Out of 70 genotypes, 54 with S-, 16 with N-cytoplasmic in terms of cpDNA; 51 with S-, 14 with N-, 3 with G-, and 2 with T-cytoplasmic in terms of mtDNA were determined. Due to the fact that cytoplasms of Bereket, Burgaz, Hazar, Karbeyazı, MT 101, Seç, and Viktorya with S-type, Seyhan cultivar with T-type, N-cytoplasm introduction to these cultivars by back crossing is necessary to produce hybrids from these cultivars. S-cytoplasm transfer by back crossing is required for Beyaz Bilek and Metan 88 found with N-cytoplasmic. G-cytoplasmic male sterility system can be used as well. The same thing is valid for breeding lines. And yet breeding lines 11037, 11039, 11041, and 11043 as male sterile, 11038 as a maintainer and the other 55 lines can be used as pollinators for them or for a desired source genotype.