F. Nietzsche’nin, G. W. F. Hegel’in tarih anlayışı eleştirisi

Abstract

Bu çalışmada Nietzsche’nin Hegel tarih anlayışı eleştirisi, Hegel’in tarihte bir sona ulaşma düşüncesi temelinde incelenmiştir. Tezimiz üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci Bölüm’de Hegel’in tarih anlayışı; Onun tarih anlayışının ana konusu olan tarihin ilerlemesinin tin ile ilişkisi ve tarihin bir sona erme düşüncesi ele alınmıştır. Aynı zamanda onun tarihte ilerleme derken kastettiği şeyin ne olduğu sorusunun yanıtı olan tin’in kendini açılımladığı bir süreç ve bu süreçte usun, tarihsel kişilikleri istenç, tutku ve arzularını kendi ereğini gerçekleştirmesi düşüncesi açıklanmaya çalışılmıştır. İkinci Bölüm’de, Nietzsche’nin tarih anlayışı incelenmiştir. Bu bağlamda Nietzsche’nin tarih anlayışını etkileyen faktörler ve tarihi nasıl ele aldığı üzerine bir açıklama yapılmıştır. Onun tarih anlayışı etkin insan ile ebedi dönüş düşüncelerinin vurgusu çerçevesinde irdelenmiştir. Üçüncü Bölüm’de ise, Nietzsche ve Hegel’in tarih anlayışları arasındaki karşıtlıklar ve uyumsuzluklar ortaya koyulmuştur. Ayrıca Nietzsche’nin tarih anlayışındaki ebedi dönüş ve etkin istenç düşüncesi çerçevesinde Hegel’in tarihin ilerlediği ve sonunda da bir sona varma anlayışına yönelttiği eleştirisi ayrıntılı olarak incelenmiştir. Sonuç olarak bu çalışma Nietzsche’ye göre, Hegel’in tarih anlayışının tehlikeli sonuçlar doğurabileceği eleştirisini hangi gerekçeyle yaptığı ve aynı zamanda onun bu eleştirisinin günümüz dünyasındaki yansımalarını incelemeyi amaçlamaktadır.

In this work, Nietzsche’s critique of Hegel’s understanding of history is examined based on Hegel’s idea of “end of history”. The thesis consists of three main chapters. In the first chapter, Hegel’s understanding of history; the main subject of his conception of history which is the relationship between the progression of history and spirit and the idea of an “end of history” was analyzed. At the same time, the spirit/mind, which is the answer to the question of what he meant by historical progress, in its unfolding process or period, where the idea that reason, historical personalities will realize their will, passion, and desires all by themselves were all discussed. In the second chapter, Nietzsche’s understanding of history was studied. Where the factors that affected Nietzsche’s understanding of history and therefore how he conceived and discussed history were also analysed. The chapter finally analyses his understanding of history within the context of the emphasis on thoughts of active human and eternal return. In the third chapter, the contradictions between Nietzsche and Hegel’s understanding of history and discrepancies were put forth. However, critique of Hegel’s historical progress and his idea of “end of history” within the context of Nietzsche’s “eternal return” and the idea of active will were extensively discussed. In conclusion, this study aimed at discussing the reason for Nietzsche’s critique that Hegel’s understanding of history can lead to dangerous consequences, as well as analysing the reflections of Nietzsche’s critique in today’s world.