Özbekistan Cumhuriyeti'nden Bursa'ya yüksek öğrenim görmek için gelen öğrencilerin uyum problemleri

Abstract

Araştırmanın amacı, Özbekistan’dan gelen Uludağ Üniversitesin’de ve Ankara Üniversitesi TÖMER Bursa Şubesi’nde öğrenim gören öğrencilerin, annenin eğitim durumuna, babanın eğitim durumuna, yaş gruplarına, geldikleri yıllara ve Özbekistan’da yaşadıkları yerleşim yerlerine göre; Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerine etkilerini araştırmaktır. Araştırmada öğrencilerin uyum düzeylerini belirlemek amacıyla, "Hacettepe Kişilik Envanteri" (Özgüven, 1992) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Toplama Formu kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Özbekistan’dan Türkiye Cumhuriyeti’ ne gelen Özbekistanlı öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 1992-1993 ve 1995-1996 öğretim yıllarında Özbekistan'dan Uludağ Üniversitesi ve Ankara Üniversitesi TÖMER Bursa Şubesine Türkçe öğrenmek üzere gelen 96 öğrencinin tamamı oluşturmaktadır. Hacettepe Kişilik Envanteri ile toplanan bilgiler, araştırmacı tarafından incelenmiştir. Toplanan verilerin Aritmetik Ortalamaları ve Standart Sapmaları hesaplanmıştır. Verilerin analizinde ise t-testi ve tek-yönlü varyans analizi teknikleri kullanılmıştır. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Annenin Eğitim Durumu"na göre incelenmesi sonucunda, eğitim durumu yüksek ve eğitim durumu düşük olan annelerin çocuklarının arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Babanın Eğitim Durumu"na göre incelenmesi sonucunda, eğitim durumu yüksek ve eğitim durumu düşük olan babaların çocuklarının arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Yaş Grupları"na göre incelenmesinde şu sonuçlar bulunmuştur:Araştırmanın amacı, Özbekistan’dan «»gelen Uludağ Üniversitesin’de ve Ankara Üniversitesi TÖMER Bursa Şubesi’nde öğrenim gören öğrencilerin, annenin eğitim durumuna, babanın eğitim durumuna, yaş gruplarına, geldikleri yıllara ve Özbekistan’da yaşadıkları yerleşim yerlerine göre; Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerine etkilerini araştırmaktır. Araştırmada öğrencilerin uyum düzeylerini belirlemek amacıyla, "Hacettepe Kişilik Envanteri" (Özgüven, 1992) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Toplama Formu kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Özbekistan’dan Türkiye Cumhuriyeti’ ne gelen Özbekistanlı öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 1992-1993 ve 1995-1996 öğretim yıllarında Özbekistan'dan Uludağ Üniversitesi ve Ankara Üniversitesi TÖMER Bursa Şubesine Türkçe öğrenmek üzere gelen 96 öğrencinin tamamı oluşturmaktadır. Hacettepe Kişilik Envanteri ile toplanan bilgiler, araştırmacı tarafından incelenmiştir. Toplanan verilerin Aritmetik Ortalamaları ve Standart Sapmaları hesaplanmıştır. Verilerin analizinde ise t-testi ve tek-yönlü varyans analizi teknikleri kullanılmıştır. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Annenin Eğitim Durumu"na göre incelenmesi sonucunda, eğitim durumu yüksek ve eğitim durumu düşük olan annelerin çocuklarının arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Babanın Eğitim Durumu"na göre incelenmesi sonucunda, eğitim durumu yüksek ve eğitim durumu düşük olan babaların çocuklarının arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Yaş Grupları"na göre incelenmesinde şu sonuçlar bulunmuştur. 1) Yaş gruplarına göre öğrencilerin kişisel ve genel uyum düzeyleri 17 yaş ve altındakiler (TÖMER’de Türkçe Öğrenenler) ve 18-22 yaş arasındakiler (Lisans Öğrenimi Görenler) ile 23 yaş ve üzerindekiler (Yüksek Lisans ve Doktora Öğrenimi Görenler) arasında anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur. 2) Yaş gruplarına göre öğrencilerin sosyal uyum düzeyleri arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Geldikleri Yıllar"a göre incelenmesi sonucunda, 1992-1993 öğretim yılında ve 1995-1996 öğretim yılında gelenler arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Özbekistan’da Yaşadıkları Yerleşim Yerleri"ne göre incelenmesi sonucunda, büyük şehirlerden ve küçük şehirlerden (köy-kasabadan) gelenler arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Sadece yaş faktörlarına göre öğrencilerin kişisel ve genel uyum düzeylerinin etkilendiği ortaya çıkmıştır. Diğer faktörlere göre öğrencilerin kişisel, sosyal ve genel uyum düzeylerinin etkilenmediği sonucuna ulaşılmıştır.