Bu öğeden alıntı yapmak, öğeye bağlanmak için bu tanımlayıcıyı kullanınız: http://hdl.handle.net/11452/8932
Başlık: Yanma olayında emisyon kontrolleri
Diğer Başlıklar: Emission controls in combustion
Yazarlar: Mertbaş, Ömer S.
İlten, Nadir
Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Makine Mühendisliği Anabilim Dalı.
Anahtar kelimeler: Makine Mühendisliği
Mechanical Engineering
Balıkesir
Emisyon
Emission
Linyit
Lignite
Linyit kömürü
Lignite coal
Yakma sistemleri
Burning systems
Yayın Tarihi: 21-Ara-1992
Yayıncı: Uludağ Üniversitesi
Atıf: İlten, N. (1992). Yanma olayında emisyon kontrolleri. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Özet: Bu çalışmada; düşük kapasiteli ızgaralı yakma sistemlerinde yanma sonucu oluşan zararlı emisyonların azaltılabilirliği araştırıldi. Bunun için, Balıkesir ve çevresinde en çok kullanılan linyit kömürlerinden örnekler alınarak yakıt analizleri ve elek analizleri yapildi. Örnek kömürler, önce farklı tane irilik aralıklarına göre yakma sisteminde (sobada) yakıldı. Yanma sonucu oluşan S02, 02, CO, C02, islilik ve kül emisyonları ile, duman gazları sıcaklığının kömür tane irliğine bağlı olarak nasıl değiştikleri belirlendi. 10-40 mm tane aralığındaki kömürlerin bu sistemlerde optimal şartlarda yandığı sonucuna varıldı. Yanma sonucu oluşan SO2'yl azaltmak için kömürün CaCO3 (kireçtaşı) karışımı ile' yakılmasında, duman gazlarında %50'ye varan kükürt giderme derecesine ulaşıldı. Deney yakıtları, yakma havası değişimine bağlı olarak yakıldığında, hava fazlalık katsayının yaklaşık 1.7 olması durumunda optimal yanma ve uygun emisyon değerleri elde edildi . Daha iyi yanma ve düşük emisyon değerleri elde edebilmek için, kömür-fuel oil karışımları ile yakmada, yanma sırasında mahal içine koku yayılması nedeniyle bu karışımların yakılması uygun görülmedi. Doldurma yüksekliğinin değişimine göre yapılan yakmada ise; doldurma yüksekliği, yanma bölgesinin tüm yüksekliğinin yaklaşık yarısına ulaştığında en uygun yakma elde edildi.
In dieser Arbeit İst das Vermindern, vori den schaedlichen Emissionen geforscht worden, die durch die Verbrennung in den Kleinverbrennungssystemem mit Rost entstehen. DafUr sind Exemplare von Braunkohle, die in Balıkesir und seiner Umgebung am meisten verwendet werden, genommen und die Brennstoff- und Siebanalysen gemacht worden. Zuerst, sind die Kohlenexemplare in verschiedenen Kerngrössen in einem Verbrennungssystem verbrant. Die bel der Verbrennung entstandene Emissionen z.B. S02, 02, CO, C02, Russwert, sowie Asche und die Rauchgastemperatur sind nach ihrer Abhaengigkeit zu der Kerngrössen der Braunkohle beştimmt worden. Dabei war zu sehen, dass die Braunkohle mit 10-40 mm Kerngrösse in diesen Verbrennungssystemen optimal verbrannten. Um die S02 zu vermindern, die beim Verbrennen entstehen, İst die Braunkohle mit Kalksten (CaCO3) zusammenverbrannt, somit war eine 50%'ige Verminderung von Rauchgasen erreicht worden. Als die Versuchsbrennstoffe.unter Aenderung von Verbrennungs-luft verbrannt worden sind, sah man, das die optimale Koeffizient von Luftüberschuss 1.7 war und man die besten Emissionswerte erhielt. Beim Versuch, um niedrigere Emissionswerte und eine bessere Verbrennung zu erhalten, benutzte man Mischung von Fuelr-oil und Braunkohle war zu viel Geruch im Raum. Deshalb wurde es nicht fiir gtinstig gehalten. Bel der Verbrennungsversuchen nach der Abhaengigkeit von der Füllhöhe hat man gesehen, dass die beste FUllhöhe fiir die Verbrennung ungefaehr die halbe Brennkammerhöhe war.
URI: http://hdl.handle.net/11452/8932
Koleksiyonlarda Görünür:Fen Bilimleri Doktora Tezleri / PhD Dissertations

Bu öğenin dosyaları:
Dosya Açıklama BoyutBiçim 
023762.pdf6.94 MBAdobe PDFKüçük resim
Göster/Aç


Bu öğe kapsamında lisanslı Creative Commons License Creative Commons