Transpersonel psikolojiye göre bilinçlilik aşamaları ve dini tecrübe

Abstract

Kelime olarak "transpersonel" bireyin ya da birey aklının ötesi ya da karşısı anlamına gelir. Transpersonel akım, 1967 yılından bu yana, geleneğe dayalı bilimsel metodolojinin bir parçası olmayan, dinî ya da ruhsal (spiritüel) tecrübeleri araştıran bir tasarımdır. Bu akımın varsayımları, sadece mümkün olan değişimleri, normal ötesi ve mistik bilinçlilik durumlarını, yüksek varlıkları ve en büyük amaçların olasılığım kapsamaz, aynı zamanda bu olguların anlamlılığım ve geçerliliğim de kapsar. Transpersonel akım, psikolojide dördüncü güç olarak karakterize edilen son ana hareket olmaktadır. Davranışçılık- birinci güç, psikoanaliz- ikinci güç ve hümanistik psikolojide üçüncü güç olmayı başardılar. Transpersonel psikoloji dinî tecrübe olarak tasvir edilen olağandışı durumlarla özel olarak ilgilenen bir bilinçlilik araştırmasıdır. Transpersonel psikoloji ve transpersonel psikoterapi kavramları çoğu kez birbirlerinin yerine geçecek şekilde değişmeli olarak kullanılırlar. Transpersonel teori ile dinî tecrübe birbirlerinden ayırt edilemeyecek kadar içice geçmişlerdir. Transpersonel psikolojide tanımlanan dinî tecrübeler şunlardır: 1) James tarafından tanımlanan dinî tecrübe türleri, 2) insanların kendilerim aşma veya kozmik birlik yada bağlanmışlık hissi uyandıran aşkın tecrübeler, 3) kanal olma ya da bedenli olmayan bir varlık tarafından bilgi alma olarak tanımlanana paranormal olaylar; ölüme yakın deneyimler, beden-dışı deneyimler, 4) dinî rüyalar, 5) bilinçlilik üzerine son zamanlarda yapılan araştırmalar: meditasyon, şifa vermek, ölme, vb. içermektedir. Diğer bir deyişle, transpersonel psikoloji tarafından tanımlanan dinî tecrübeler sınırsızdır. Sık sık bu tür tecrübeler, Walsh'un da işaret ettiği gibi en iyi şekilde önemsiz ya da en kötü şekilde patolojik olarak görülürler. Transpersonel teori üzerine temellendirilmiş bu tarz dinî tecrübeler farklı bir başlangıç noktası tedarik eder.

"Transpersonal", literally meaning "across or beyond the individual person or psyche", has been the designation given from about 1967 to the study of religious or spiritual experiences that involve assumptions not part of traditional scientific methodology. These assumptions include not only the possibility of altered, paranormal, and mystical states of consciousness, higher entities, and ultimate purposes, but also the meaningfulness and validity of these phenomena. Transpersonal research, the latest major movement within psychology, is characterized as the discipline's fourth force. It succeeds behaviorism (the first force), psychoanalytic theory (the second force), and humanistic psychology (the third force). It is consciousness research with particular interest in nonordinary states described as religious experiences. The terms "transpersonal psychology" and "transpersonal psychotherapy" are often used interchangeably and deal with theory and practice in varying degrees. Transpersonal theory and religious experience are inextricably linked, as researchers struggle to clarify the theory which enhances understanding of the experience. Religious experience as addressed by transpersonal theory encompasses 1) the varieties named by James 2) transcendent experiences that seem to lift people outside of themselves or that engender a feeling of connectedness or cosmic unity 3) reported paranormal experiences including "channeling," or receiving information from a nonphysical intelligence near-death and out-of-body experiences 4) religious dreams and 5) a diversity of topics on recent consciousness research - meditation, heal ing, dying, for example. In other words, the kinds of religious experiences addressed by transpersonal theory are not limited. Often, though, these experiences, as Walsh laments, are seen to be "insignificant at best or pathological at worst." Scientific research into these experiences based on transpersonal theory provides a different starting point.