Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/9381
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorTuran, Zeki M.-
dc.contributor.authorTürkeç, Aydın-
dc.date.accessioned2020-02-27T06:29:04Z-
dc.date.available2020-02-27T06:29:04Z-
dc.date.issued1995-02-13-
dc.identifier.citationTürkeç, A. (1995). Patates bitkisinde anter kültürü yoluyla kallus ve rejenere bitki oluşumu üzerinde genotip, çevre ve besin ortamlarının etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/9381-
dc.description.abstractBu çalışmada, anter kültürü yoluyla haploid patates elde edilmesi üzerine, genotip, donör bitkinin yetiştiği çevre koşulları ve besin ortamının etkileri araştırılmıştır. Üç ayrı çevrede (sera, ova ve yayla) yetiştirilen, 11 adet patates genotipi ( Resy, Concord, Granola, Grandifolia, Cosima, Isola, 6/7, 117; 106, 121, 101), 2,4-D (2,4-Diklorfenoksi asetik asit ve IAA (Indol asetik asit) içeren MS (Murashige- Skoog (39)) temel ortamı üzerinde, ayrı ayrı kültüre alınmıştır. Kallus oluşumundan sonraki farklılaşma kademeleri için, farklı besin ortamları kullanılmıştır. Anter kültürü sonucunda elde edilen androgenetik bitkilerin, stoma hücrelerindeki plastid sayılarına göre, ploidi düzey sınıflandırması yapılmış ve ayrıca bu bitkilerin, stoma yoğunlukları ve büyüklükleri'de incelenmiştir. Genel olarak denemede kallus oluşum oranı, %5.4 olarak tespit edilmiştir. Kültüre alınan 11 genotip'den 7 tanesi kallus oluşturmuş olup en yüksek oluşumu 106 (S. gourlayi ) klonunda saptanmıştır (%11,4). Donör bitkinin yetiştiği çevre koşullarının, patates genotiplerinin kallus oluşumu ve farklılaşması üzerine etkileri farklı olmuştur. Yaylada yetiştirilen genotiplerin kallus oluşturma oranı (%7.6), sera (%2.0) ve ovaya (%4.3) göre daha yüksek bulunmuştur . Ayrıca yaylada yetiştirilen genotiplerin, kallusdan farklılaşma oranları'da (%12.3), sera (%1.0) ve ovaya (%6.1) göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Kültüre alınan patates genotiplerinin kallus oluşturma oranları, IAA ve 2,4-D içeren besin ortamlarında farklı bulunmuş ve 2,4-D (%7.1) içeren besin ortamında kültüre alınan genotiplerin, IAA (%2.6) içeren besin ortamına göre daha fazla kallus oluşturduğu gözlenmiştir. Denemede, kallus'dan farklılaşma oranı %7.6 olarak tespit edilmişdir. Kallus oluşturan 7 genotipden yanlızca 4 tanesinde (Resy, 106, 6/7, 117) farklılaşma görülmüş ve yanlızca Resy çeşitinden 41 adet androgenetik bitki elde edilmiştir. Elde edilen bitkilerin, stoma hücrelerindeki plastid sayılarına göre, %12.1'i dihaploid , %22.0'si triploid ve %65.9 tetraploid olmuştur. Araştırma konuları olarak ele alman etkenlerden, bitki çevresel koşulları, besin ortamı ve genotipe göre farklı sonuçlar elde edilmesi, bu üç faktörün önemini vurgulamaktadır.Bu çalışma, patates anter kültürü için, Resy, 6/7 ve 106 genotiplerinin uygun olduğunu göstermiştir. Ayrıca genotiplerin yayla koşularında yetiştirilmesinin daha uygun olacağı ve 2,4-D'nin kallus oluşumu için daha uygun bitki büyüme maddesi olduğu ortaya çıkmıştır.tr_TR
dc.description.abstractIn order to study the effects of the genotype environment and the medium on the callus and regenerated plants percentage in potato, the research was carried out in 1993. Eleven different genotypes orjinating from different genetical sources, tree donor plant growing environments (greenhouse, lowland and highlând) and two media having IAA and 2,4-D plant growth regulators were used in the study. According to the results, the callus percentages of the genotypes ranged between 0% and 11.4%, the highest callus percentage was observed in clon 106 (S. goyrlayi). The environments have also effected callus percentage significantly. Highlând, lowland and greenhouse gave 7.6%, 4.3% and 2.8% of callus percentages respectively. The medium including 2,4-D gave higher callus percentage than IAA, these values were observed as 7.1% and 2.6% respectively. Differentiation of callus was observed in four genotypes of eleven and 41 plants survived in Resy cultivar. These plants showed different ploidy levels; 12.1% dihaploid, 22.0% triploid and 65.9% tetraploid. Different effects of the environmets on callus differentions were also observed in the study. Highlând conditions gave the highest percentage of callus differentiation (12.3%). It was followed by lowland (6.1%) and greenhouse (1.0%).en_US
dc.format.extent81 sayfatr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rightsAtıf 4.0 Uluslararasıtr_TR
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectBesinlertr_TR
dc.subjectGenotiptr_TR
dc.subjectPatatestr_TR
dc.subjectTarla bitkileritr_TR
dc.subjectFooden_US
dc.subjectGenotypeen_US
dc.subjectPotatoen_US
dc.subjectField cropsen_US
dc.titlePatates bitkisinde anter kültürü yoluyla kallus ve rejenere bitki oluşumu üzerinde genotip, çevre ve besin ortamlarının etkisitr_TR
dc.title.alternativeThe effect of genotype, environment and nutrient media on callus and regenerated plant formation through anther culture in potato planten_US
dc.typedoctoralThesisen_US
dc.relation.publicationcategoryTeztr_TR
dc.contributor.departmentUludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Tarla Bitkileri Anabilim Dalı.tr_TR
Appears in Collections:Fen Bilimleri Doktora Tezleri / PhD Dissertations

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
033854.pdf
  Until 2099-12-31
5.51 MBAdobe PDFView/Open Request a copy


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons