Çokkültürcülüğün toplumsal, düşünsel ve politik boyutları: Modern çokkültürlü toplumlarda kültürel çıkmazlara bir çözüm arayışı

Abstract

Çokkültürcülük, kültürel aidiyetin bireyin kimliği inşa edilirken yararlanılan başlıca anlam kaynağı olduğu gerekçesiyle, çokkültürlü toplumlardaki azınlık kültürlere toplumsal ve hukuki tanınma talep etmektedir. Çokkültürcülüğün talebi, kültürel topluluklara bireysel hak ve özgürlükler karşısında güç kazandırdığı yönünde eleştirilere konu olmaktadır. Çokkültürcülüğün teorik anlamda eleştirileri haklı çıkaracak bir yönelime sahip olduğunu söylemek zordur. Ancak kültürel politikalara yönelik yaklaşımı bireysel hakları tehlikeye atabilecek yönlere sahiptir. Kültürel çeşitliliğin ve kültürel kimliklerin inkarı ne kadar tehlikeliyse, bireysel hak ve özgürlüklerin grup hakları için ihmal edilebileceği ihtimali de o kadar tehlikelidir. Kültürel çeşitlilikten kaynaklanan sorunların mutlak bir çözümü yoktur. Bireysel haklar ile grup hakları arasında makul bir dengeyi sağlamanın yollarını aramak, tek güvenilir çoğulcu yaklaşımdır. Çokkültürcülüğün, kültürel politikalara yönelik bakış açısı nedeniyle bu çözümü sunamayacağı açıktır.

Multiculturalism requests social and legal recognition to minority cultures in multicultural societies on the grounds of that cultural belonging is the main source of meaning which is utilized to build the identity of the individual. The request of multiculturalism is subject to criticisms due to concerns about it gives priority to cultural communities to the detriment of individual rights. It is hard to say that multiculturalism has a theoretical orientation which justify criticisms. However its practical approach for cultural policies has aspects that could jeopardize individual rights. Just how dangerous is the denial of cultural diversity and cultural identities, the possibility that individual rights and freedoms can be neglected on behalf of group rights is dangerous as well. There is no absolute solution to problems caused by cultural diversity. Seeking ways to achive a reasonable balance between individual rights and group rights is the sole reliable pluralist approach. It is obvious that multiculturalism can't offer this solution due to its perspective on cultural policies.