Temporomandibular eklem disk bozukluklarında yağ greftinin etkisi

Abstract

Temporomandibular eklem (TME) mandibulanın büyüme merkezidir ve çiğneme, nefes alma, konuşma gibi fonksiyonlarda kritik bir öneme sahiptir. Osteoartrit (dejeneratif eklem hastalığı) temporomandibular eklemin en sık görülen artrit tipidir. Yaşlı hastalarda primer olarak görülebileceği gibi parafonksiyonel aktiviteler sırasındaki stres bazı hastalarda benzer dejeneratif değişikliklerin olmasına katkıda bulunur. Kıkırdak dokusunun iyi kanlanmaması ve iyileşme potansiyelinin düşük olması nedeni ile kıkırdak hasarlarını tedavi etmek zordur. Bu çalışmada birçok hücreye dönüşme potansiyeli olan ve bir çok büyüme faktörü barındıran yağ greftinin, hasarlı temporomandibular eklem kıkırdağı üzerindeki etkileri araştırıldı. Bu çalışmada deneklerin her iki TME eklem disk laterallerinde 3 mm'lik defektler oluşturularak eklem dejenerasyon modeli oluşturuldu. Sol tarafa inguinal bölgeden alınan yağ grefti yerleştirildi, sağ taraf kontrol grubu olarak başka işlem yapılmadan kapatıldı. 8 hafta sonunda eklem kondil ve diskleri çıkarılarak taramalı elektron mikroskobu ile görüntülendi. Kondiller ise histopatolojik inceleme için H&E ve Safranin O boyaları ile boyanarak incelendi. Histopatolojik değerlendirmede her iki grupta eklem yüzey yapısı, kondrosit yoğunluğu, hücre kümelenmesi ve Safranin O boyanma kaybı parametreleri tek bir uzman histolog tarafından skorlandı. Sonuç olarak eklem yüzey yapısındaki bozulmanın, deney grubunda istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu görüldü. Kümelenme skor olarak deney grubunda düşük olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Kondrosit yoğunluğu ve Safranin O boyanma kaybı iki grup arasında benzer değerler gösterdi. Taramalı elektron mikroskobu incelemesinde deney grubu kondil yüzeyinde düzenli kollajen fibriller gözlenirken kontrol grubunda düzensiz kaba bir iyileşme dokusu gözlendi.

Effect of fat graft on temporomandibular joint disc disorders Temporomandibular joint (TMJ) is the growth center of the mandible and has a critical importance for functions such as chewing, breathing and speech. Osteoarthritis (degenerative joint disease) is the most common type of arthritis of the temporomandibular joint. As can be seen in the elderly patients as primer, stress during parafunctional activities contributes to similar degenerative changes in some patients. It is difficult to treat cartilage damage due to the poor blood supply of the cartilage tissue and the low potential for healing. In this study, we investigated the effects of fat graft, which has the potential of transforming into many cells and has many growth factors, on damaged temporomandibular articular cartilage. In this study, joint degeneration model was created by creating 3 mm defects in both TMJ disc laterals of subjects. A fat graft from the inguinal region was placed on the left side and the right side was closed as a control group without further treatment. After 8 weeks, joint condyles and discs were removed and scanning using an electron microscope. The condyles were examined by staining with H & E and Safranin O stains for the histopathological examination. Histopathological evaluation of joint surface structure, chondrocyte density, cell clustering and Safranin O staining loss parameters were scored by a single expert histologist in both groups. As a result, it was seen that the deterioration of joint surface structure was statistically significantly lower in the experimental group. Although the cluster score was low in the experimental group, no statistically significant difference was found. Chondrocyte density and safranin O staining showed similar values between the two groups. In the scanning electron microscopy examination, regular collagen fibrils were observed on the surface of the condyle of the experimental group, whereas an irregular coarse healing texture was observed in the control group.