Evaluatıon of the effects of cutting parameters on the surface roughness during the turning of hadfield steel with response surface methodology

Abstract

Hadfield steel (X120Mn12) is widely used in the engineering applications due to its excellent wear resistance. In this study, the effects of the cutting parameters on the surface roughness were investigated in relation to the lathe process carried out on Hadfield steel. The experiments were conducted at a cutting speed of 80, 110, 140 m/min, feed rate of 0.2, 0.3, 0.4 mm/rev and depth of cut 0.2, 0.4, 0.6 mm, using coated carbide tools. Regarding the evaluation of the machinability of Hadfield steel, a model was formed utilizing the response surface method (RSM). For the determination of the effects of the cutting parameters on the surface roughness, the central composite design (CCD) and variance analysis (ANOVA) were used. By means of the model formed as a result of the experimental study, it was demonstrated that among the cutting parameters, the feed rate is the most effective parameter on the surface roughness, with a contribution ratio of 90.28%. It was determined that the surface roughness increases with increasing feed rate. With respect to the effect on the surface roughness, the feed rate was followed by the cutting speed with a contribution ratio of 3.1% and the cutting depth with a contribution ratio of 1.7%.

Hadfield çeliği (X120Mn12) sahip olduğu mükemmel aşınma direncinden dolayı mühendislik uygulamalarında yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada Hadfield çeliğinin tornalanmasında kesme parametrelerinin yüzey pürüzlülüğü üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Deneyler 80, 110, 140 m/dak kesme hızı, 0.2, 0.3, 0.4 mm/dev ilerleme ve 0.2, 0.4, 0.6 mm kesme derinliğinde kaplamalı karbür takımlar kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Halfield çeliğinin işlenebilirliğinin değerlendirilmesinde yanıt yüzey yöntemi (RSM) kullanılarak bir model oluşturulmuştur. Kesme parametrelerinin yüzey pürüzlülüğü üzerindeki etkilerinin belirlenmesinde merkezi tümleşik tasarım (CCD) ve varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Deneysel çalışma sonrasında oluşturulan modelle, yüzey pürüzlülüğü üzerinde kesme parametrelerinden ilerlemenin % 90,28 katkı oranı ile en etkili parametre olduğu ortaya konulmuştur. İlerlemenin artmasıyla yüzey pürüzlülüğünün arttığı görülmüştür. Yüzey pürüzlülüğü üzerinde etki bakımından ilerlemeyi % 3,12 katkı oranı ile kesme hızı, % 1,7 katkı oranı ile de kesme derinliği takip etmiştir.