Michael Walzer ve komüniteryen bireycilik

Abstract

Liberal siyaset felsefesi, toplumundan ve kültüründen bağımsız seçimler yapabilen, toplumsal çoğunluk veya kültürel miras karşısında korunması gereken, toplumsal çoğunluğun refahı veya kültürel mirasın sürekliliği için feda edilmesi söz konusu olmayan haklara sahip, atomik ve izole birey anlayışı üzerine inşa edildiğinden, komüniteryen felsefenin yoğun eleştirilerine maruz kalmıştır. Bu yazıda, komüniteryen siyaset felsefesinin çoğulcu ve demokratik çağdaş toplumlar için liberal teoriye alternatif sunma gücüne sahip olup olmadığı Michael Walzer felsefesi üzerinden tartışmaya açılacak; bu da, Walzercı komüniteryenizmin, çağdaş siyaset felsefesi literatüründe komüniteryen eleştirilerden en çok pay alan John Rawls ve onun “hakkaniyet olarak adalet” anlayışı ile karşılaştırılması aracılığıyla yapılacaktır. Sonuç olarak Walzercı komüniteryenizmin, özellikle söz konusu kültürel çoğulculuk temelli adalet sorunları olduğunda, Rawlsçu liberal bireyciliğin ötesine geçemediği iddia edilecektir. Bu iddianın amacı, modern dünyanın çoğulcu yapısına uygun olmayı amaçlayan herhangi bir siyaset teorisinin liberalizm/komüniteryenizm ikiliğine hapsolmaması gerektiğinin gösterilmesidir.

Liberal political philosophy has been criticized by communitarian philosophers due to the fact that it is based on the idea of the individual whose life-choices are independent of the society and culture s/he is socialized into, who needs to be protected from the intrusions of the social majority or cultural heritage, and whose personal rights cannot be sacrificed for the welfare of the majority or the protection of the cultural heritage. The aim of this paper is to problematize the viability of communitarianism for democratic and pluralistic societies through the philosophy of Michael Walzer. Such problematization will be based on the comparison of the Walzerian communitarianism with John Rawls and his “justice as fairness,” which is one of the most criticized versions of contemporary liberalism by communitarian critics. I will argue that the Walzerian communitarianism is unable to go beyond the Rawlsian liberal individualism. My goal is to show that any political theory that aims to handle with the problems of justice which are generated by the pluralist structure of modern societies should not confine itself to the liberalism/communitarianism duality.