Yeni̇ i̇ş kanunu ve kıdem Tazmi̇natı Fonu tartışmaları

Abstract

1936 yılında Türk iş hukukuna giren kıdem tazminatı, kanuni çerçevesi işçiler yararına sürekli olarak genişletilen bir kurum olmuştur. Hizmet akdinin sona ermesine bağlı olarak ödenen bu ödeme, zaman içinde kapsamı ve hak kazanma şartları çok fazla genişleyerek işçiler ve işverenler açısından sorunlar yaratmıştır. Bu nedenlerle, işletmelerin mali sıkıntılara düşmesine neden olan toplu ödemeleri ortadan kaldıracak, işçilerin de kıdem tazminatını güvence altına alacak bir yol olarak kıdem tazminatı ödemelerinin oluşturulacak bir fondan karşılanması benimsenmiştir. Günümüze kadar çak sayıda tasarı ve taslak hazırlanmışsa da bunlardan sonuç alınamamıştır.

Severance Pay, that was included in Turkish Labor Law in 1936, has become an institution of which the legal framework has been extended continually in favor of workers. Coverage and eligibility conditions of this payment, which is made upon termination of employment contract, has extended too much in time and caused problems for employers and workers. Because of these reasons, it has been accepted to disburse severance payments through a fund that will be build as a way of abandoning collective payments which may cause financial difficulties for the companies and safeguarding severance payment of workers. Many proposals and drafts were prepared but none of them gave a result until today.