Bulgaristan göçmenlerinin dini inanç ve uygulamaları üzerine sosyolojik bir araştırma: Hatay-Erzin’de yaşayan göçmenler örneği

Abstract

Bu çalışmanın amacı göçmenlerin dini tutumlarında belirleyici olan etnik kalıtsallığın halk dindarlığı üzerindeki tezahürlerini dini inanç ve tutumlar üzerinden ele almaktır. Çalışmada örneklem olarak daha önce üzerine yapılmış sosyolojik bir çalışma bulunmayan, Hatay’ın Erzin ilçesindeki iki muhacir köy seçilmiştir. Birinci bölümde Erzin ilçesinin tarihi, coğrafi konumu ve demografik yapısıyla ilgili bilgiler verilmiştir. Bununla birlikte muhacir köylerindeki dini yapı ve örgütlenme, köylerdeki dini hayatın görünürlüğü, dinî inanç ve uygulamalar ele alınmıştır. Çalışma nitel bir alan araştırmasına dayanmaktadır. Veriler katılımcı gözlem yapılarak toplanmıştır. İkinci bölümde bir toplumun dini ve kültürel bağlarını en açık şekilde görebileceğimiz, bireylerin ait olduğu muhacir alt kültürünü benimseyen topluluk ile bütünleşmesini sağlayan geçiş dönemi ritüelleri üzerinde durulmuştur. Ardından geçiş dönemi ritüellerinde görülen halk inanç ve uygulamalarına geniş bir biçimde yer verilmiş ve bu uygulamaların yeni nesil üzerinde etkilerinin niçin devam ettiği veya etmediği konusu incelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre Hatay’ın Erzin ilçesinde yaşayan Bulgaristan göçmenlerinin Türkiye’nin diğer bölgelerinde yaşayan Bulgaristan göçmenlerine göre daha dindar tutumlar sergiledikleri görülmüştür. Bu durumun en temel nedeni milli ve dini kimliklerine yapılan baskı sonucunda göç etmiş olmalarıdır. Yapılan baskılara karşı muhacirlerin verdiği tepki göçmenlerin Muhacir- Müslüman- Türk sentezinde bir kimlik benimsemelerinde etkili olmuştur. İkinci bölümde yer alan geçiş dönemi ritüelleriyle ilgili bulgular bazı ritüellerin yeni nesilde uygulamadan kalktığını göstermektedir. Geçiş dönemi ritüellerindeki bazı halk inanç ve uygulamaları ortadan kalkmıştır. Bu durumda yeni neslin kitabi din konusunda daha çok bilinçlenmesiyle birlikte toplumda yaşanan sosyal değişimlerin etkili olduğu tespit edilmiştir.

The aim of this study is to analyze the impact of the ethnic inheritance, which is a determinant of the immigrants’ religious attitudes on the public piety through religious faith and attitudes. Two immigrant villages in the Erzin district of Hatay were selected as the case. In the first chapter, the historical background, geographical location and demographic structure of Erzin town have been covered. In addition, the religious structure and organization in migrants’ villages, the visibility of religious life in the villages and the varieties of piety have been studied. In the second chapter, the transition period rituals have been underlined through which we can frankly observe the religious and cultural bonds of a community and which paves the way for the individuals to integrate with the community adopting the immigrant sub-culture that they belong to. Then, public faith and practices seen in transition period rituals have been discussed widely and the issues of why the impact of these practices exist on the new generations or why they do not exist have been evaluated in the light of the interviews and participants’ observations. As according to the findings living in the Erzin district of Hatay as Bulgarian immigrants living in order region of Turkey shown that Bulgarian immigrants more religious attitudes. The main reason migrated is because of they had been under pressure national and religious identities. The reaction of immigrants’ that pressure against have been immigrants was influential adoption of an identity Muslim – migrants’ Turkish synthesis. The findings in the second chapter show that some rituals have ceased to be implemented in the new generation. Some folk beliefs and practices in transitional rituals have disappeared. In this case it has been determined that the Social changes in the society are effective with the awareness of the new generation on religion.