Teknolojik yeniliklerin mimarlık eğitimindeki mekansal gereksinimlere etkisi üzerine bir araştırma

Abstract

Gelişen teknolojinin yaşamımızın her alanında yarattığı değişim, pek çok sektörün kendini yeniden sorgulamasına neden olurken, zamanın gereksinimlerine uyum sağlama çabalarını da beraberinde getirmektedir. Değişime uyum çabaları teknolojik yeniliklerden faydalanmanın yanında mekânsal/sosyal adaptasyonu da gerekli kılmaktadır. Bu çerçevede yükseköğretim kurumları teknolojinin en yoğun olarak kullanıldığı mekânlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bilgi teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte pek çok meslek alanında olduğu gibi teknoloji odaklı mimarlık eğitiminde de Bilgisayar Destekli Tasarım (BDT)/Bilgisayar Destekli Üretim (BDÜ) öne çıkmaktadır ve eğitim-öğretim planları da bu doğrultuda güncellenmektedir. Tez kapsamında teknolojiyle birlikte sürekli değişen ve gelişen teknoloji odaklı mimarlık eğitiminde ihtiyaç duyulan mekânsal gereksinimler ve yenilikçi tasarım yaklaşımları araştırılmıştır. Çalışmanın kuramsal kısmında yöntem olarak literatür araştırması kullanılmış, mimarlık eğitiminin ve mekânlarının 1980’lerden günümüze gelişim süreci özetlendikten sonra, mimarlık okullarındaki mekânsal gereksinimler ve standartlar sistematize edilmiş, yurtdışındaki 7 teknoloji odaklı mimarlık okulunun planları üzerinden tasarım yaklaşımları ve mekânsal kurguları analiz edilmiştir. Ayrıca teknolojik yenilikler açısından mimarlık eğitim mekânlarının mevcut durumunu ve mekânsal beklentileri tespit etmek için Türkiye’den 7 şehirdeki 16 üniversitenin Mimarlık Bölümlerinde görev yapan ve sayısal tasarım alanında çalışmaları olan 27 öğretim elemanı ile derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda, teknolojik yenilikler doğrultusunda mimarlık eğitimindeki mekânsal gereksinimlerin ve öne çıkan tasarım yaklaşımlarının neler olduğu tespit edilmiş, Türkiye’de gelecekte tasarlanacak/dönüştürülecek mimarlık eğitim mekânları için öneriler geliştirilmiştir. Mimarlık eğitiminde esnek, bilgisayar destekli tasarımın ve üretimin birlikte gerçekleştirilebileceği, yüksek katlı ve geniş mekânlara ihtiyaç duyulduğu, bunun bilgi paylaşımını, birebir ve işbirlikçi çalışmayı, tasarım ve sunum tekniklerini kolaylaştırdığı görülmüştür. Bu tür mekânların ve yenilikçi tasarım yaklaşımlarının eğitim alan öğrencilerin hem eğitim hayatlarında, hem de gelecekteki meslek hayatlarında iyi bir araştırmacı ve tasarımcı olabilmelerinde faydalı olacağı düşünülmektedir.

The developing technology changes our life while causing many sectors to re-question themselves, and to comply with the time requirements. As well as making use of technological innovations, spatial/social adaptation becomes also necessary. With the development of Computer Aided Design (CAD)/Computer Aided Manufacturing (CAM), architectural education and the architecture curriculum are also updated. Within the scope of the thesis, changing spatial requirements in the technology oriented architectural education with the developing technology were researched. Literature research was used as the method in the theoretical part of the study. The development of architectural education and educational spaces was briefly summarized since the 1980’s. After that, design approaches, spatial requirements and standards in seven architecture schools in which the use of technology form an important part of learning experience were analyzed. In this process, the author tried to obtain the needed information via e-mail from the academic staff who work in these schools and their design offices. In addition, the use of technological innovations in the architectural education of sixteen universities in seven cities of Turkey were researched In order to determine and identify the current situation and the spatial expectations, in-depth interviews were held with twenty-seven academic staff working in the architectural departments of these universities. As a result of the study, the main spatial requirements and design approches in architectural education were detected in terms of technological innovations and recommendations were suggested about how the architectural education spaces should be transformed/designed in relation to the technological innovations in Turkey. It was seen that architectural education spaces should be flexible, wide and high-rise to realize CAD/CAM facilities together. These kind of spaces can facilitate information sharing, individual and collaborative work and develop students’ design and presentation techniques while enabling students to become better researchers and designers in their future career life.